

Φτάσε εκεί, που νομίζεις, ότι δεν μπορείς….
Το πρόγραμμα περιελάμβανε την πρώτη ημέρα μια κατάβαση από το χωριό Πάδες έως την κήτη του Αώου ποταμού με τα ορμητικά νερά, την δεύτερη ημέρα ανάβαση από το χωριό έως την Δρακόλιμνη Λύγκα (2160 μ.) και στην κορυφή του Σμόλικα (2637 μ.) με διανυκτέρευση στη Δρακόλιμνη και επιστροφή στη βάση μας (Πάδες) την τρίτη ημέρα.
Τελικά το συγκεκριμένο βουνό αποδείχτηκε για μένα ένα απαιτητικό εγχείρημα.
Έκανα τις στάσεις που όφειλα στον εαυτό μου και όταν επιτέλους έφτασα στην κορυφή, στην δεύτερη ψηλότερη κορυφή μετά τον Όλυμπο ξεδιπλώθηκε μπροστά μου ολοκληρωτικά το μεγαλείο του γέρο – Σμόλικα, που στέκει εκεί αγέρωχος !!
Εδώ στη Βόρεια Πίνδο με μάγευε, να παρατηρώ τα χτυπημένα από κεραυνούς ρόμπολα με τους τεράστιους απογυμνωμένους κορμούς, που έμοιαζαν σαν σκιάχτρα. Ένα θέαμα απόκοσμο, ένα Μαυσωλείο της Φύσης !!
Με εντυπωσίασε επίσης, που έβλεπα χιονούρες – έστω και μικρές – Ιούλιο μήνα !!
Τα απέραντα αλπικά λιβάδια έδιναν την εντύπωση, ότι βρισκόμαστε ακόμη στην Άνοιξη !!
Βήμα το βήμα λοιπόν και όχι μονομιάς όλα γίνονται.
Τα εμπόδια – πρέπει να θυμόμαστε – δεν φράζουν το μονοπάτι.
Μερικές φορές τα εμπόδια είναι το ίδιο το μονοπάτι…..