Οι Times σχολίασαν την ακύρωση της συνάντησης του Ρίσι Σουνάκ με τον Κυριάκο Μητσοτάκη με αφορμή τις δηλώσεις του δεύτερου στο BBC, πως πρέπει τα Γλυπτά του Παρθενώνα να επιστρέψουν στην Ελλάδα.
Οι thetimes.co.uk λοιπόν, υποστήριξαν το ελληνικό αίτημα και τόνισαν με νόημα ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός με τις κινήσεις που κάνει, βρίσκεται ένα βήμα πριν χάσει τα λογικά του (losing his own marbles).
«H διαίρεση των Μαρμάρων του Παρθενώνα μεταξύ της Ελλάδας και του Βρετανικού Μουσείου είναι σαν να κόβεις τη Μόνα Λίζα στη μέση, σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον εύγλωττο πρωθυπουργό της χώρας. Χθες ανέπτυξε τα επιχειρήματά του στον σερ Κιρ Στάρμερ, έναν πολιτικό που συνδέεται περισσότερο με το έργο του Σίσυφου, και ήλπιζε να συμφωνήσει σήμερα με τον Ρίσι Σουνάκ την επιστροφή των Ελγινείων Μαρμάρων στην Αθήνα, μέχρι που η συνάντησή τους ακυρώθηκε», έγραψαν χαρακτηριστικά.
Επίσης, σημείωσαν ότι «πρόκειται για ένα δύσκολο πρόβλημα και ο βρετανός πρωθυπουργός θα μπορούσε να ζητήσει καθοδήγηση από τον κλασικιστή Μπόρις Τζόνσον. Αλλά ο κ. Σουνάκ θα καταλήξει να χάσει τα λογικά του (losing his own marbles). Ως πρόεδρος της Ένωσης της Οξφόρδης το 1986 ο κ. Τζόνσον προσέφερε στη Μελίνα Μερκούρη, την ηθοποιό που έγινε υπουργός Πολιτισμού, ένα βήμα για να πιέσει για την επιστροφή της ζωφόρου του Παρθενώνα. Μέχρι πέρυσι, είχε αλλάξει στάση. “Αυτοί οι θεοί και οι ήρωες ήρθαν στη χώρα μας το 1812 ως πρόσφυγες από το οθωμανικό καμίνι”, δήλωσε. “Θα τους έλιωναν για να φτιάξουν τσιμέντο”».
«Το επιχείρημά του Μπόρις Τζόνσον είναι ότι ο λόρδος Έλγιν, βρετανός πρεσβευτής στην οθωμανική αυτοκρατορία, δεν ήταν αυτοκρατορικός πλιατσικολόγος. Το δεύτερο επιχείρημά ήταν ότι αν δοθούν τα μάρμαρα στην Ελλάδα, τι θα πρέπει να γίνει με τις θεωρητικές διεκδικήσεις της Αιγύπτου και του Ιράκ, της Συρίας, του Λιβάνου, της Τουρκίας και της Νιγηρίας. Τι θα έμενε από αυτό το υπέροχο μουσείο στο Μπλούμσμπερι; Ως πρωθυπουργός, η Λιζ Τρας ακολούθησε αυτά τα επιχειρήματα», πρόσθεσαν στη συνέχεια.
Οι Times καταλήγοντας το άρθρο τους αναφέρουν πως «βέβαια τα επιχειρήματα δεν θα έπρεπε να αφορούν την ιδιοκτησία, αλλά το πού μπορεί κανείς να εκτιμήσει καλύτερα τα μάρμαρα, αυτά που βρίσκονται στην Αθήνα και αυτά που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Ανήκουν μαζί ως καλλιτεχνικό σύνολο και ανήκουν στο φυσικό τους περιβάλλον. Τα κειμήλια αυτά θα έπρεπε να εκτίθενται στο Μουσείο της Ακρόπολης, το οποίο είναι υπερσύγχρονο και χτισμένο για το σκοπό αυτό. Το Βρετανικό Μουσείο θα πρέπει να δανείσει τα μάρμαρά του. Θα παραμείνουν στην ιδιοκτησία όλου του κόσμου».
