Στη θέση του πολλοί θα έκαναν επίδειξη, μεγάλες δηλώσεις, βαρύγδουπες επισημάνσεις. Όχι αυτός. Δεν είναι η πρώτη φορά που δείχνει την ταπεινότητα και την σοβαρότητα που τον διακρίνει. Πήρε ένα ακόμη χρυσό μετάλλιο στην σπουδαία καριέρα του.
Τους 57 ανθρώπους που έφυγαν άδικα. Δεν πανηγυρίζει έξαλλα, δεν θα μπορούσε να το κάνει. Με σεμνότητα και σεβασμό στις δύσκολες ώρες που περνάει η χώρα μας. Και όταν ρωτάει ο δημοσιογράφος για την τραγωδία; «Ντρέπομαι να μιλήσω για την τραγωδία, τι να πω; Που να το αφιερώσω; Τι θα απαλύνει τον πόνο αυτών των ανθρώπων;». Πόσο πιο αληθινά θα μπορούσε να το πει; Πόσο πιο ανθρώπινα; Τεράστιος αθλητής, σπουδαίος άνθρωπος. Γιατί το χρυσό δεν έχει σημασία μόνο στον αγωνιστικό χώρο…
Όσα δήλωσε ο Τεντόγλου:
«Είναι τραγικό αυτό που έγινε. Ντρέπομαι και να μιλήσω. Δεν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε εμείς για να απαλύνει τη λύπη αυτών των ανθρώπων».
«Θέλω να ευχαριστήσω τους Έλληνες που ήταν εδώ και έκαναν φανταστική κερκίδα. Όχι μόνο για μένα, αλλά για όλους τους αθλητές. Είναι πολύ σημαντικό για μένα και χαίρομαι που το πέτυχα. Δεν ήμουν τόσο καλός όσο ήθελα, αλλά προσπάθησα για το καλύτερο. Είχα ένα μεγάλο άλμα άκυρο.
Πάντως, είμαι ευχαριστημένος. Συνήθως πηδάω περισσότερο μετά το πρώτο άλμα, αλλά δε μου βγήκε σήμερα. Το πρωινό ξύπνημα είναι δύσκολο για μένα, αν γινόταν βράδυ το αγώνισμα είμαι σίγουρος πως θα έκανα 8,50μ. Κοιμόμουν και κάτι περίεργες ώρες για να φτιάξω όσο μπορώ το πρωινό ξύπνημα», πρόσθεσε.
Για το πως νιώθει που είναι ανίκητος αλλά και για τους στόχους στο μέλλον:
«Δεν είμαι ανίκητος, χάνω κι εγώ κάποιες φορές. Σήμερα θα μπορούσα να χάσω, γιατί δεν ήμουν ο καλύτερος εαυτός μου. Μπορεί κάποιο αουτσάιντερ κάποια φορά να κάνει την έκπληξη. Για το μέλλον θα προσπαθήσω για το καλύτερο. Πανελλήνιο ρεκόρ και το χρυσό στην Βουδαπέστη στο Παγκόσμιο είναι οι στόχοι μου».
