Προσφυγή του ΠΑΣΚΕΔΙ στο ΣτΕ για τον Αντικαπνιστικό – Οι λόγοι της αίτησης ακύρωσης

Προσφυγή του ΠΑΣΚΕΔΙ στο ΣτΕ για τον Αντικαπνιστικό

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατατέθηκε από το Πανελλήνιο Σωματείο Καταστημάτων και Καταναλωτών Εστίασης και Διασκέδασης η αίτηση κατά των υπουργείων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Προστασίας του Πολίτη, Πολιτισμού και Τουρισμού και Ελληνικού Δημοσίου, με την οποία το ΠΑΣΚΕΔΙ ζητά την ακύρωση της απόφασης, σύμφωνα με την οποία απαγορεύτηκε η χρήση καπνού, χωρίς να προβλέπεται η δυνατότητα εξαίρεσης οποιουδήποτε καταστήματος.

Στόχος του ΠΑΣΚΕΔΙ είναι η προάσπιση και η εξυπηρέτηση των εν γένει συμφερόντων των ιδιοκτητών επιχειρήσεων εστίασης και σε αυτό το πλαίσιο όπως αναφέρει και στο σχετικό δελτίου Τύπου, «θεωρούμε υποχρέωσή μας να αιτηθούμε την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης για τους παρακάτω λόγους που αναφέρουμε αλλά και για όσους επιφυλασσόμαστε να προσθέσουμε με αυτοτελές δικόγραφο.

Αναλυτικά παρακάτω αναλύονται οι λόγοι της αίτησης ακύρωσης:

1) Παράβαση του δικαιώματος ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και της εν γένει επαγγελματικής ελευθερίαςΜε την απαγόρευση χρήσης ειδών καπνού σε όλα τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, όπως αναφέρονται παραπάνω, αποκλείονται όλα τα μέλη μας-καταστηματάρχες από την ελεύθερη άσκηση του επαγγέλματός τους, καθώς ο εκάστοτε επαγγελματίας δύναται να επιλέξει αυτοτελώς, με ποιον τρόπο θα ασκήσει την επιχειρηματική του δραστηριότητα. Μάλιστα, η παραπάνω πρόβλεψη, δεν επιτρέπει ούτε την δημιουργία χώρου καπνιζόντων, ο οποίος θα λειτουργεί εντός του εκάστοτε καταστήματος και θα εξυπηρετεί πελάτες που επιθυμούν να κάνουν χρήση εντός του καταστήματος.

Μάλιστα, αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα αεροδρόμια, όπου επιτρέπεται η διαμόρφωση χώρου καπνιστών. Τούτη η έλλειψη αναφορά με τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, καθιστά την πρόβλεψη αντισυνταγματική, λόγω του υπέρμετρου περιορισμού του δικαιώματος, καθώς θα όφειλε να ορίζει ρητά την δυνατότητα επιλογής δημιουργίας καταστήματος για καπνίζοντες και μη.

Κατά αυτό τον τρόπο υφίστανται τα μέλη μας διαρροή πελατείας, καθώς ουδείς καπνιστής θα επιλέγει τους χώρους που διαθέτουν τραπεζοκαθίσματα εντός του καταστήματος. Η δε, τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων εκτός και στα πέριξ του καταστήματος, συνεπάγεται με δυσανάλογα μεγάλη δαπάνη, λόγω την υποχρέωσης επιπλέον δημοτικών τελών, τα οποία ανάλογα με τον εκάστοτε δήμο διαφέρουν. Επίσης, τα καταστήματα στα οποία δεν υπάρχει η δυνατότητα τοποθέτησης τραπεζοκαθισμάτων, ελλείψει σχετικού χώρου, στερούνται της δυνατότητας φιλοξενίας καπνιστών και συνεπώς αποκλείονται από την δυνατότητα άσκησης της επαγγελματικής τους δραστηριότητας, καθώς ουδείς καπνιστής θα επισκεφτεί το κατάστημά τους.

2) Παράβαση της αρχής της αναλογικότητας σχετικά με τα προστατευόμενα δικαιώματα

Η αρχή της αναλογικότητας περιλαμβάνει το στοιχείο της καταλληλόλητας, της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας υπό στενή έννοια. Την αρχή αυτή στις τρείς ειδικότερες μορφές της είναι υποχρεωμένος να τηρεί όχι μόνο ο νομοθέτης, αλλά και τα δικαστήρια προχωρώντας στη νομολογιακή διάπλαση της αρχής, ακόμα και η Διοίκηση προβαίνουσα σε εξισορρόπηση των διαδικαστικών και ουσιαστικού δικαίου στόχων της.

Στη προκειμένη περίπτωση είναι προφανές ότι η απόλυτη απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους του χώρους είναι αντίθετη με το Σύνταγμα καθώς για την προστασία όσων δε θέλουν να εκτεθούν στον καπνό υπάρχουν άλλα, ηπιότερα, μέσα. Ενδεικτικά, δύναται ο διαχωρισμός των καταστημάτων σε καταστήματα (ή χώρους εντός των καταστημάτων) καπνιστών και μη καπνιστών. Επίσης, ακόμα και σε καταστήματα όπου επιτρέπεται το κάπνισμα είναι δυνατή η προστασία μέσα από σύγχρονα συστήματα εξαερισμού, ηλεκτροστατικά φίλτρα ενεργού άνθρακα 🙂 όπου ο αέρας αρχικά φιλτράρεται από ένα μεταλλικό πλέγμα και εν συνεχεία προσκολλώνται στο φίλτρο, ενώ το φίλτρο του άνθρακα συγκρατεί ακόμη και τις οσμές ώστε ο αέρας που εξέρχεται να είναι υγιεινός και απαλλαγμένος από εστίες μόλυνσης που οφείλονται σε κάθε είδους παράγοντα), ιονιστές (:στους οποίους προσκολλάται κάθε επιβλαβές σωματίδιο και δεν αιωρείται στον αέρα), φίλτρα για αντιβακτηριδιακή προστασία κλπ. Τα παραπάνω, αποδεικνύονται πλήρως, από την παροχή της δυνατότητας του ιδίου νόμου να δημιουργούνται χώροι καπνιζόντων στα αεροδρόμια.

3) Παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας σχετικά με το ύψος των επιβληθέντων προστίμων

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η ίδια η προσβαλλόμενη εισάγει σειρά προτεραιότητας και διαφοροποιήσεις όσον αφορά την επιμέτρηση του ύψους του επιβαλλόμενου προστίμου. Με άλλα λόγια αξιολογεί αυθεντικά ως βαρύτερη την παράβαση όταν αυτή τελείται σε συγκεκριμένους χώρους, κάνοντας διάκριση στο ύψος του προστίμου, ορίζοντας κατά τα προαναφερθέντα στις υπό Β. περιπτώσεις πρόστιμο 500 έως 10.000 ευρώ, ενώ στις περιπτώσει υπό Δ. ορίζει πρόστιμο 200 ευρώ για τους καπνίζοντες και 500 ευρώ στους υπεύθυνους των χώρων.

Με βάση τα παραπάνω, στην προσβαλλόμενη ενυπάρχει εσωτερική αντίφαση που ταυτόχρονα συνεπάγεται παράβαση της αρχής της αναλογικότητας, καθώς μολονότι η ίδια η προσβαλλόμενη αξιολογεί τους χώρους με βάση τη βαρύτητα της προσβολής κατά προτεραιότητα, στον καθορισμό του ύψους επιβολής του προστίμου όσον αφορά τους υπεύθυνους διαχείρισης και λειτουργίας ανατρέπει τη σειρά αυτή και προβλέπει επιβολή μεγαλύτερου προστίμου για τους υπεύθυνους.

Η ανωτέρω αυθαίρετη και χωρίς αιτιολογία, δυσανάλογη διαβάθμιση του ύψους των προστίμων συνιστά κατάφορη παράβαση της συνταγματικής αρχής της αναλογικότητας και καθιστά αντισυνταγματική τη συγκεκριμένη διάταξη.»

Προσφυγή του ΠΑΣΚΕΔΙ στο ΣτΕ για τον Αντικαπνιστικό