Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος της Ένωσης Ποινικολόγων, Γιάννης Γλύκας, ανέφερε σε δηλώσεις του πως η ανάγκη ομολογίας είναι απαρχαιωμένη ποινική μέθοδος και δεν ακολουθείται πλέον.
«Είναι πολύ σημαντικό ποινικά το ότι δεν έχει περιγραφεί στο κατηγορητήριο ο τρόπος με τον οποίο φέρεται να προσπάθησε να αφαιρέσει τη ζωή του παιδιού. Θα μπορούσε αυτό να αποτελέσει μια υπερασπιστική μέθοδο από την πλευρά της κατηγορούμενης» σημείωσε ο κ. Γλύκας στην ΕΡΤ.
Ο ίδιος εξέφρασε τον προβληματισμό του για το γεγονός ότι η ανακρίτρια, που είχε την υπόθεση για ένα πεντάμηνο, δεν ζήτησε την άσκηση ποινικής δίωξης. «Έκλεισε ο φάκελος και όταν ήταν να προταθεί η παραπομπή στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο, είχαμε την επιστροφή της υπόθεσης στην ανακρίτρια για την τάχιστη απολογία. Αυτό με ξενίζει» είπε.
«Σημασία έχει τι θα αποδειχθεί στο δικαστήριο. Εκεί θα χρειαστούν αποδείξεις και καμία αμφιβολία. Θα είναι μια δίκη που θα κρατήσει ψηλά το ενδιαφέρον. Όπως είναι όμως τα πράγματα, δεν ξέρω εάν τα στοιχεία που υπάρχουν είναι αρκετά για καταδίκη» είπε χαρακτηριστικά.
Παράλληλα, ο πρόεδρος της Ελληνικής Ιατροδικαστικής Εταιρείας Γρηγόρης Λέων, μιλώντας στην ΕΡΤ τόνισε ότι η μόνη περίπτωση να έχουμε διαφορετικές επιστημονικές προσεγγίσεις είναι όταν έχουμε μια πράξη ιατροδικαστική που να δηλώνει κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουν στα χέρια τους οι εισαγγελείς.
«Οι γιατροί που κατέθεσαν γνωρίζουν τα πάντα και η εισαγγελία βάσει αυτών των επιστημονικών απόψεων ουσιαστικά προχώρησε στη δίωξη» τόνισε και πρόσθεσε ότι στα δύο πρώτα παιδιά «ξεκινήσαμε διαφορετικά αλλά στη συνέχεια με ένα πόρισμα τεκμηριωμένο είχαμε μια άλλη αιτία θανάτου. Σε αυτήν την αιτία δεν διαφωνεί κανείς πλέον και συμφωνούν στην εγκληματική ενέργεια και τον ασφυκτικό θάνατο», κατέληξε.
