Kalamata Times

Όταν ο τραγέλαφος της ανάδειξης των αρχαίων της Υπαπαντής συνεχίζεται…

Γιώργος Δημητρούλιας
Κοινοποιησέ το

Γράφει ο Γιώργος Δημητρούλιας

Εκδότης «το Αντίδοτο», τέως δημοτικός σύμβουλος Καλαμάτας

 

ΚΟΚΚΙΝΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΜΠΛΕ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ

 

«Ένα ψέμα θα καλπάσει στο μισό πλανήτη, πριν η αλήθεια προλάβει να ανεβάσει τα παντελόνια της».

Cordell Hull, γραμματέας του κράτους επί προεδρίας Franklin Roosevelt.

 

«(…) Τουναντίον δε ότι θα εκδίδωμεν ημείς οι ίδιοι προς πνευματικήν ωφέλειαν, εντός πλαισίου καθωρισμένου, θα είναι ευθηνόν και θα αναγιγνώσκεται από όλον τον κόσμον. Ο δασμός θα κατασιγάση την κενήν επιθυμίαν του γράφειν και ο φόβος της τιμωρίας θα θέση τους λογογράφους υπό την εξάρτησίν μας.

Εάν ευρεθώσι πρόσωπα επιθυμούντα να γράφωσιν εναντίον ημών, δεν θα ευρεθή ουδείς όστις να εκτυπώσι τα συγγράματά των (…)».

Αρχιμανδρίτου Χαράλαμπου Βασιλόπουλου, ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ, εκδόσεις «Ορθόδοξου Τύπου».

 

Το πιο πάνω τμήμα από τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών που παραθέτω για κάποιους είναι ένα μύθευμα ή καλύτερα ένα αντι-σιωνιστικό κατασκεύασμα της Τσαρικής Ρωσίας, αλλά χωρίς να είμαι συνωμοσιολόγος τα περισσότερα τμήματά του τα βλέπουμε σήμερα να εφαρμόζονται χωρίς να γνωρίζω ποιοι είναι αυτοί που κρύβονται πίσω τους.

Πριν από λίγο καιρό έγραψα την άποψή μου σχετικά με τον αληθινό λόγο πίσω από την ανάδειξη των αρχαίων της Υπαπαντής. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι στο στόχαστρο γιατί εκφράζει καταρχήν την Παράδοση και την Ταυτότητά μας γιατί στον περίβολο της Μητρόπολης δεν υπάρχει τίποτα το αρχαίο αξιόλογο για ανάδειξη. Αυτό τελικά απεδείχθη από τους κατεξοχήν επιστημονικούς γνώστες παρά τις πολιτικές κοκορομαχίες και τις ανοησίες που ειπώθηκαν στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο.

Η δημοκρατία της γκιλοτίνας.

Οι ντόπιοι κούτβηδες (από την σοβιετική σχολή προπαγάνδας ονόματι ΚΟΥΤΒ) και οι μαθητές τους χρησιμοποιώντας τις σοβιετικές αρχές προπαγάνδας θέλουν να ποδηγετήσουν το ζήτημα των αρχαίων της Υπαπαντής, όχι μόνο επιβάλλοντας την γνώμη τους, αλλά και την επικράτησή τους έναντι του Παραδοσιακού θεσμού της Εκκλησίας. Αυτή είναι και η πρώτη αρχή της προπαγάνδας «του συνδυασμού σταθερότητας και ευελιξίας». Σταθερότητα στην στρατηγική για την πολιτική επικράτηση και ευελιξία στην τακτική η οποία παίρνει ποικίλες μορφές.

«Ηθική είναι ότι εξυπηρετεί το κόμμα», έλεγε ο Λένιν γι’ αυτό όποιος αντιστέκεται στις επιδιώξεις τους πρέπει να λοιδορείται ή να φιμώνεται. Γι’ αυτό λοιπόν κάποια τοπικά ΜΜΕ δεν προβάλλουν τις απόψεις μου.

Ένας  δημοσιογράφος γράφει σε τοπική καθημερινή εφημερίδα της Μεσσηνίας: «Τα νέα στοιχεία είναι κοινωνικά, πολιτικά. Είναι το ενδιαφέρον που φούντωσε και η κινητοποίηση που προκλήθηκε στην τοπική κοινωνία για την αποκάλυψη των θαμμένων αρχαίων(…)» και συμπληρώνει άλλος στην ίδια εφημερίδα «Σε κάθε περίπτωση ο δήμαρχος Καλαμάτας Θανάσης Βασιλόπουλος οφείλει να διαβάσει σωστά το συσχετισμό των δυνάμεων και να μην παρασυρθεί από σειρήνες που δεν διαθέτουν την απαιτούμενη πολιτική ψυχραιμία». Στην ίδια εφημερίδα στης 9 Σεπτεμβρίου ο κούτβης γράφει ότι τα αρχαία σκεπάστηκαν «μετά από παρεμβάσεις της Εκκλησίας» και η ανάδειξή τους είναι «η επιθυμία της μεγάλης πλειοψηφίας των Καλαματιανών».

Πιάνω με αγωνία τον σβέρκο μου. Ουφ! Ανακουφίστηκα το κεφάλι μου είναι ακόμα στην θέση του.

Οι ιδέες στα ορθά και οι αριστερές μου περγαμηνές.

Επειδή γνωρίζω ότι η κατηγορία που θα μου προσάψουν είναι ο «αντικομμουνισμός» όπως τον εννοούν αυτοί, πρέπει να τοποθετήσω κάποιες ιδέες στην σωστή τους διάσταση.

Ο κομμουνισμός δεν είναι κάτι το καινούργιο αλλά εμφανίστηκε πρώτα στην αρχαία Ελλάδα αρχικά στην  σκέψη των φιλοσόφων Αντιφών, Φαλέα τον Χαλκηδόνιο, Ανώνυμο του Ιαμβλίχου, Ιάμβουλο και Αλκιδάμα τον Ελεάτη. Σοσιαλιστικά γνωρίσματα είχε η Σπάρτη του Λυκούργου αλλά και η Αθήνα με την «σεισάχθεια» του Σόλωνα. Ακόμη κοινοκτημοσύνη των αγαθών προέβλεπε η Πολιτεία του Πλάτωνα. Από αυτά συμπεραίνουμε ότι ο Μαρξιστικός υλισμός δεν είναι αναγκαίος σαν βάση του κομμουνισμού και του σοσιαλισμού.

Περνάμε τώρα στον όρο Αριστερά ο οποίος προήλθε από το Γαλλικό κοινοβούλιο πριν την Γαλλική Επανάσταση όπου οι φιλοβασιλικοί κάθονταν δεξιά και οι ριζοσπάστες αριστερά, αρκετά χρόνια πριν εμφανιστεί η ιδεολογία του Μαρξισμού.

Η Μαρξιστική Αριστερά τώρα μετά τον Μάη του 68 και ειδικά μετά την κατάρρευση των κόκκινων φασιστικών σοβιετικών δικτατοριών το 1989 μετατοπίζει την ατζέντα της από την υπεράσπιση της εργατικής τάξης στην υπεράσπιση των μειονοτήτων όπως οι παράνομοι ισλαμιστές εισβολείς και άλλων περιθωριακών ομάδων όπως οι λεσβίες, οι ομοφυλόφιλοι, κλπ.

Αν νομίζετε ότι ο μπολσεβικισμός προέρχεται από την Ρωσική μαρξιστική Αριστερά είστε γελασμένοι. «Ο μπολσεβικισμός  είναι πνευματική αποσύνθεση και εξαπόλυση των ορμών στην ανθρώπινη ψυχή, πνευματική έλλειψη χαλινού και ηθική και πολιτική ασυνειδησία στο αισθάνεσθαι και το συμπεριφέρεσθαι». Στην συγκεκριμένη περίπτωση σε αυτήν την κατάσταση περιήλθε η δημοτική αρχή της πόλης μας και όχι η αντιπολίτευση του δήμου που αναμάσησε τα τσιτάτα των κούτβηδων. Συμβιβάστηκε η δημοτική αρχή  με την αντιπολίτευση και τους κούτβηδες που την κατευθύνουν όχι για να δείξουν πνεύμα συναίνεσης, αλλά για να βγάλουν την τετραετία και να έχουν την απαραίτητη προβολή από τα περισσότερα ντόπια ΜΜΕ τα οποία κατευθύνονται από τους κούτβηδες.

Έτσι, αφενός δεν μπορώ να είμαι αντικομμουνιστής γιατί απλά δεν υπάρχει κομμουνισμός όπως τον εννοούν, εκτός και αν παίρνετε στα σοβαρά κάτι κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές της χαβιαροαριστεράς που είναι μέχρι τον λαιμό χωμένοι στον αμερικάνικο τρόπο ζωής και αφετέρου οι αριστερές μου περγαμηνές είναι περισσότερες από την πλειοψηφία των ντόπιων χαβιαροαριστερών.

Ο συριζαίϊκος κατήφορος της σοβιετικής προπαγάνδας.

Για να σας αποδείξω του λόγου μου το αληθές θα σας περιγράψω εν συντομία τις αρχές της σοβιετικής προπαγάνδας που βασίστηκαν πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα οι ντόπιοι κούτβηδες.

Την πρώτη περιέγραψα πιο πάνω, η  δεύτερη αρχή είναι «των συγκεντρωμένων πυρών». Αφού επιλεγεί ο στόχος δηλαδή η Εκκλησία, αρχίζει η δράση εναντίον του που στην προκειμένη περίπτωση ήταν όλα τα μέσα που διέθεταν οι κούτβηδες (σύλλογοι, διανοούμενοι και δικά τους ΜΜΕ). Με αυτόν τον τρόπο γίνεται ξεκάθαρο στον απλό κόσμο ποιος είναι ο στόχος.

Η τρίτη αρχή που χρησιμοποίησαν είναι «της αποκεντρώσεως». Ο Λένιν έγραφε: «Πρέπει να πάμε σε όλες τις τάξεις του πληθυσμού σαν προπαγανδιστές, σαν αγκιτάτορες, σαν οργανωτές». Αυτό το είδαμε στην περίπτωσή μας που οι κούτβηδες επεδίωξαν να επηρεάσουν τους πάντες για την επίτευξη των σκοπών τους και πολλοί διαφορετικοί συνδημότες μας έκαναν, οι περισσότεροι καλοπροαίρετα, δηλώσεις συμπαράστασης.

Η τέταρτη αρχή είναι «της επαγωγής και της επικαιρότητος». Έγραφε ο Λένιν: «Αγκιτάτσια είναι η εκμετάλλευση μιας παροδικής ευκαιρίας συγκινήσεως», έτσι εκμεταλλεύτηκαν το συγκεκριμένο γεγονός  της ανάπλασης του περιβόλου της Υπαπαντής και με το ζήτημα των αρχαίων κατάφεραν να συγκινήσουν μεγάλο αριθμό συνδημοτών μου με αποτέλεσμα αυτοί να είναι δεκτικοί στις περαιτέρω επιδιώξεις τους.

Η πέμπτη αρχή είναι «της επιθέσεως». «Η άμυνα είναι θάνατος» έλεγε ο Λένιν. Όποιος επιτίθεται έχει την πρωτοβουλία συνεπώς αποσπά αυτομάτως το μεγαλύτερο μέρος από την προσοχή της Κοινής Γνώμης και έτσι παρουσιάζεται ισχυρότερος. Οι διαθέσεις των ντόπιων κούτβηδων φάνηκαν από την αρχή όταν ένας από αυτούς επιτέθηκε φραστικά στην επιστολή του πρώην δημάρχου Π. Κουμάντου γράφοντας ένα σχόλιο με τίτλο «Ακραία άποψη» όταν ξεκίνησε να συζητείται το ζήτημα των αρχαίων της Υπαπαντής.

Η έκτη αρχή είναι «της επαληθεύσεως» όταν προσπάθησαν να εμπλέξουν τους γεωλόγους και μεταλλειολόγους του ΕΜΠ στο ζήτημα παρά την δήλωση της διευθύντριας Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας κυρίας Μηλίτση ότι η διασκόπιση της πλατείας δεν είναι αναγκαία αλλά και την δήλωση του κυρίου Θέμελη επ’ αυτού.

Η έβδομη αρχή είναι «της μισής αλήθειας». Όπως έγραψα στο παρελθόν, ο κύριος Μπιτσάνης αναφέρει σε σημείωμά του διάφορα σημεία από την μελέτη του Δ. Δουκάκη που έγινε το 1905, αλλά δεν αναφέρει ότι ο Δ. Δουκάκης γράφει ακόμα ότι τα κτίσματα των αρχαίων Φαρών χρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικά υλικά από τους Φράγκους για την κατασκευή των τειχών της Καλαμάτας.

Ο ίδιος γράφει ένα άρθρο με τίτλο «Να αισθάνονται όλοι νικητές…», αλλά δεν μας λέει ποιος θα είναι ο ηττημένος. Μήπως ο ηττημένος θα είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία μας εκφραστής της Παράδοσής και της Ταυτότητάς μας;


Κοινοποιησέ το
Exit mobile version