Οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στη Μεσσηνία έχουν μετατραπεί σε πλασιέ ψεύτικων ελπίδων

Δελτίο τύπου του Μενέλαου Γερονικολού μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Κινήματος Αλλαγής.

Σε επιστήμη έχουν αναγάγει οι τρεις βουλευτές της Μεσσηνίας (Γιάννης Λαμπρόπουλος, Μίλτος Χρυσομάλλης και Περικλής Μαντάς) το «κατόπιν ενεργειών μου».

Περιδιαβαίνουν τα υπουργεία, συναντούν υπουργούς, αναπληρωτές υπουργούς, υφυπουργούς και πάσης φύσεως γενικούς γραμματείς.

Διαγκωνίζονται στις πόρτες των υπουργείων για το ποιος θα μπει πρώτος στο γραφείο του υπουργού, ποιος θα βγάλει την πιο ωραία φωτογραφία, ποιος θα γράψει πρώτος το δελτίο τύπου, ποιος θα κερδίσει στην επικοινωνία, ποιος θα «παίξει» περισσότερο σε τηλεοράσεις, εφημερίδες (έντυπες και ηλεκτρονικές).

Πανηγυρίζουν, ενώ θα έπρεπε να ντρέπονται. Βαυκαλίζονται, ενώ θα έπρεπε να απολογηθούν στους Μεσσήνιους.

Μικροί και ταυτόχρονα μοιραίοι για τον τόπο μας, έχουν παραμείνει προσκολλημένοι στην παλαιοκομματική τακτική του Μαυρογυαλούρου. Την τακτική που έμαθαν στα φυτώρια του παλαιοκομματισμού, τη ΔΑΠ και της ΝΟΔΕ.

Παιδιά του κομματικού σωλήνα, εμπαίζουν έναν ολόκληρο νομό χωρίς καμία ντροπή.

Ακολουθούν προσωπικές ατζέντες, αδιαφορούν για τις πραγματικές ανάγκες του τόπου μας, καθώς προέχει το προσωπικό τους καλό.

Ο τρόπος που πολιτεύονται θα μπορούσε να προκαλέσει άφθονο γέλιο στο Νομό, αλλά, δυστυχώς για όλους μας, βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολιτική τραγωδία.

Από που να ξεκινήσει και που να τελειώσει κανείς;

Να μιλήσουμε για τον οδικό άξονα Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος – Μεθώνη;

Ας μιλήσουμε. Αντί οι βουλευτές της ΝΔ να ζητήσουν συγνώμη από τους Μεσσήνιους, γιατί οι διαδικασίες τρέχουν με ρυθμούς χελώνας, πανηγυρίζουν. Αντί να ζητήσουν μια μεγαλύτερη συγνώμη, γιατί κράτησαν επί χρόνια εγκλωβισμένο το Νομό στις φαραωνικές φαντασιώσεις της παραλιακής χάραξης, παριστάνουν τους μεσσίες.

Να μιλήσουμε για τον οδικό άξονα Τσακώνα – Καλό Νερό;

Ας μιλήσουμε. Επί 18 μήνες, που κυβερνούν, δεν έχουν πει ούτε μια λέξη για το συγκεκριμένο έργο. Έχουν καταδικάσει ολόκληρη τη δυτική Μεσσηνία στο «χτες», στερώντας μια περιοχή με σημαντικές αναπτυξιακές δυνατότητες στην ανυπαρξία.

Να μιλήσουμε για το αεροδρόμιο της Καλαμάτας;

Ας μιλήσουμε. Ακόμα δεν έχουν αποφασίσει τι θα πράξουν, προκειμένου να αναβαθμιστεί. Μας μιλούν ακόμα για τις απαλλοτριώσεις εκτάσεων πέριξ του αεροδρομίου, αλλά κανείς δεν ξέρει το συνολικό σχέδιο των αναγκαίων έργων που απαιτούνται. Στάθηκαν ανίκανοι ακόμα και να εκμεταλλευτούν τη διακρατική συμφωνία με τους Ισραηλινούς, δεν απαίτησαν από την κυβέρνησή τους η αναβάθμιση του στρατιωτικού αεροδρομίου να συνοδευτεί από την αναβάθμιση και του πολιτικού.

Να μιλήσουμε για τους αγρότες; 

Ας μιλήσουμε.  Τα δίκτυα του Φιλιατρινού φράγματος παραμένουν στα χαρτιά, η αναδιάρθρωση των συκεώνων παραμένει όνειρο και ακόμα τους περιμένουμε να ψελλίσουν, έστω μια λέξη, για το γεγονός ότι η κυβέρνησή τους δίνει ψίχουλα στη Μεσσηνία για τη δακοκτονία. Για το ΠΟΠ Ελιάς Καλαμάτας καλύτερα να μην πούμε τίποτα. Έτσι και αλλιώς είναι άσχετοι.

Να μιλήσουμε για τις υποδομές υγείας στο Νομό;

Ας μιλήσουμε. Αντί να απολογηθούν στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των δομών υγείας του Νομού, επιχειρούν να δημιουργήσουν εικονική πραγματικότητα. Σε συνεργασία με τους κομματικούς διοικητές των νοσοκομείων έφτασαν στο σημείο να εμφανίσουν την ανακοίνωση των διαδικασιών πρόσληψης γιατρών σε κατόρθωμα. Επί ένα χρόνο, εν μέσω πανδημίας, έχουν αφήσει το προσωπικό των νοσοκομείο στο έλεος του θεού και τώρα μιλούν για προσλήψεις. Και δεν ντρέπονται.

Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και για άλλα πολλά.

Αλλά τι νόημα έχει να υπενθυμίσεις στους «γαλάζιους» βουλευτές το ρόλο τους, όταν οι ίδιοι έχουν επιλέξει να είναι πλασιέ ψεύτικων ελπίδων;

Τι νόημα έχει να υπενθυμίσεις στον κ. Λαμπρόπουλο, στον κ. Χρυσομάλλη και στον κ. Μαντά ότι είναι βουλευτές Μεσσηνίας, όταν οι ίδιοι έχουν επιλέξει να είναι υποτακτικοί του κόμματός τους και των υπουργών της κυβέρνησής τους;