Μ. Παρασκευή: Η ημέρα των Θείων Παθών του Θείου Πένθους και της Συγχώρεσης

Η Μεγάλη Παρασκευή έχει συνδεθεί, και όχι άδικα, με το Θείο Πένθος ενός Ανθρώπου που μεσολάβησε να είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των θνητών, που από την γέννηση τους είναι αμαρτωλοί εξαιτίας του προπατορικού αμαρτήματος, και του Θεού.

Γράφει ο Γιώργος Αθανασόπουλος

Η Μεγάλη Παρασκευή είναι μία ημέρα που μας θυμίζει τα Φρικτά Πάθη του Θεανθρώπου. Ο Ιησούς δέχθηκε εμπτυσμούς, ραπίματα, χλευάσματα, βωμολοχίες, και στο τέλος το κάρφωμα των χεριών και των ποδιών επάνω στο Τίμιο Σταυρό, έναν Σταυρός που είναι από τότε μέχρι και αυτή τη στιγμή το ιερότερο σύμβολο της Πίστης μας.

Μέχρι να φθάσει στον Γολγοθά η στάση του διδάσκει πολλά κοινωνικά μηνύματα, που ενώ φαντάζουν απλά, ο άνθρωπος δυσκολεύεται να τα υιοθετήσει και να τα διαδώσει εξαιτίας των αδυναμιών του. Κατά την διάρκεια της πορείας του διαφαίνεται η αγάπη του αναμάρτητου Θεού που συγχωρεί τους σταυρωτές του, συγχωρεί όσους τον εγκατέλειψαν, συγχωρεί την αχαριστία και την ασέβεια όλων των ανθρώπων, λέγοντας «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι».

Ο Χριστός μας διδάσκει την έννοια της συγχώρεσης και της μετάνοιας. Ακόμα, και επάνω στο Σταυρό, πριν σιγήσει για πάντα η φωνή του, συνομιιλεί με το πνεύμα του Θεού ζητώντας του να συγχωρέσει όλους εκείνους που τον οδήγησαν μέχρι την Σταύρωση γιατί δεν καταλαβαίνουν τι πράττουν.

Μέχρι και την τελευταία στιγμή της ζωής Του θυσιάζεται και βάζει τον εαυτό του κάτω από τους άλλους για να λάβουν συγχώρεση.

Η Χριστιανοσύνη μας πενθεί το χαμό ενός Ανθρώπου με θεϊκές ικανότητες και αδιαπέρατο νου και πνεύμα που λύτρωσε το ανθρώπινο γένος από το βάρος των αμαρτιών. Οι ίδιοι οι άνθρωποι που τον αδίκησαν και τον οδήγησαν στην σταύρωση, όταν εκοιμήθη αντιλήφθηκαν τι είχαν κάνει. Όμως ήταν πλέον αργά.

Από τότε μέχρι σήμερα έχει επικρατήσει η φράση «Ποτέ δεν ειναι αργά», ποτέ δεν είναι αργά να συγχρέσεις αλλά και να συγχωρεθείς, ποτέ δεν είναι αργά να πράξεις το καλό, ποτέ δεν είναι αργά να μετανοήσεις και να βελτιώσεις τον τρόπο ζωής σου και σκέψης σου, ποτέ δεν είναι αργά να βρεθείς στον Δρόμο του Θέου. Ποτέ δεν σε διώχνει. Πάντα σε περιμένει.

Αυτό δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα. Πίσω από μία τόσο Ιερή Στιγμή της Ανθρωπότητας κρύβονται τόσοι συμβολισμοί και μηνύματα που εάν έστω και κατά 1% τα τηρούσαμε, αυτή την στιγμή δεν θα βρισκόμασταν σε διαμάχες και πολέμους αλλά θα ήμασταν στο δρόμο προς την αρετή και την ευημερία της ψυχής.

Ας τιμάμε κάθε χρόνο αυτές τις Άγιες Ημέρες ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Μπροστά στα τόσα δεινά που προκαλούμε ας κάνουμε ένα καλό για την ψυχή μας.