Λυμπεροπούλου: Ψηφίσαμε κατά της παρανομίας στην Παλαιόχουνη και κατά της επερχόμενης υγειονομικής βόμβας στην σκάλα Λακωνίας

Γιατί ψηφίσαμε και αυτή την φορά ΟΧΙ στην χωροθέτηση των Μονάδων Επεξεργασίας Απορριμμάτων του ΣΔΙΤ Πελοποννήσου στην Παλαιόχουνη Αρκαδίας και στην Σκάλα Λακωνίας.

Στην Συνεδρίαση του περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου, της 26-11-2018,κληθήκαμε  να ψηφίσουμε σχετικά με την  κήρυξη αναγκαστικής απαλλοτρίωσης εδαφικών εκτάσεων για το έργο «Ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων Πελοποννήσου με ΣΔΙΤ», υπαγομένης στις ειδικές διατάξεις του άρθρου 7Α του νόμου 2882/2001.

Σαφώς ως παράταξη είμαστε σθεναρά αντίθετοι στο ΣΔΙΤ Πελοποννήσου, το οποίο έχουμε καταψηφίσει πολλάκις, και το ίδιο πράξαμε και χτες. Έχουμε πολλές φορές εκφράσει τους λόγους της  αντίθεσή μας τόσο στο Περιφερειακό Συμβούλιο όσο και στον Τύπο.

Η χτεσινή όμως συζήτηση έχει και μία άλλη διάσταση την οποία οφείλουμε μέσω του Τύπου να επικοινωνήσουμε στους πολίτες της Πελοποννήσου.

Ξεκινώντας λοιπόν από την Παλαιόχουνη Αρκαδίας πρέπει οι Πελοποννήσιοι να γνωρίζουν ότι:

Στην Παλαιόχουνη Αρκαδίας, έχει αποκτηθεί έκταση 330 περίπου στρεμμάτων, το ένα τρίτο σχεδόν της οποίας είναι διεκδικούμενο, από ντόπιους ιδιοκτήτες της έκτασης,  δια της δικαστικής οδού, οι οποίοι αποδεικνύουν με έγγραφα την ιδιοκτησία τους.      Ήδη, έχουν «διακοπεί» με σχετικές Αποφάσεις   από την Πολεοδομία Τριπόλεως, λόγω των δικαστικών διεκδικήσεων αυτών, δύο «Εγκρίσεις Εργασιών Μικρής Κλίμακας» για περίφραξη της εκτάσεως της «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ Μ.Α.Ε.», επειδή προσκομίστηκαν  τίτλοι κτήσεως από τους αληθείς ιδιοκτήτες, καθώς και σχετικά δικόγραφα για τις διεκδικήσεις τους.

Πρόσφατα στις 3-8-2018 ημέρα Παρασκευή δημοσιεύθηκε η με αριθμό  280/3-8-2018 απόφαση του Ειρηνοδικείου Τριπόλεως το οποίο έκρινε ότι οι ισχυρισμοί της πιο πάνω εταιρείας περί κτήσεως κυριότητάς της στα πιο πάνω ακίνητα με τα επίμαχα  συμβόλαια «δεν ανταποκρίνονται στην κοινή λογική και είναι εντελώς προσχηματικοί και προδήλως αναληθείς».

Έτσι   το Δικαστήριο   απαγόρευσε στην πιο πάνω εταιρεία όχι μόνο την περίφραξη των επίδικων ακινήτων και οποιαδήποτε επέμβαση αλλά και την είσοδό της  με μηχανοκίνητο μέσο σε αυτά, ενώ παράλληλα  την καταδίκασε στη δικαστική δαπάνη των αιτούντων.

Η Περιφέρεια Πελοποννήσου, ως Αναθέτουσα Αρχή,  είχε την ευθύνη του ελέγχου των τίτλων ιδιοκτησίας της χωροθετημένης  έκτασης του Έργου και δεν το έκανε.

Πρέπει να σημειωθεί εδώ, ότι η χωροθετημένη από τη σύμβαση ΣΔΙΤ στη  θέση Παλαιόχουνη Αρκαδίας,  για εγκατάσταση ΜΕΑ και ΧΥΤΥ, αποτελεί οικισμό κάτω των 2.000 κατοίκων, προϋφισταμένους του 1923, και σύμφωνα με Βεβαίωση του  αρμοδίου Τμήματος της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου  Τριπόλεως.

Οι οικισμοί αυτοί   Δεν είναι  οριοθετημένοι  μέχρι σήμερα, και βρίσκονται σε εκτός σχεδίου περιοχή στην οποία δεν έχουν καθοριστεί χρήσεις γης από τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις. Στους οικισμούς προ του ’23 η τελευταία  σχετική νομοθεσία (άρθρο 6 παρ. β. του Νόμου 3325/2005), επιτρέπεται η εγκατάσταση μόνον δραστηριοτήτων χαμηλής όχλησης σε απόσταση 500 μέτρων από τα όρια των πιο πάνω οικισμών.  Η χωροθέτηση του Έργου προβλέπεται και έχει εγκριθεί σε απόσταση   900 μ.,  περίπου,  από το κέντρο της Παλαιόχουνης.(?)

Άρα

Η Περιφερειακή  Αρχή αποφασίζει να εγκατασταθεί ΜΕΑ και ΧΥΤΥ στο πουθενά και σε απαγορευτική απόσταση από κατοικημένο οικισμό παραβιάζοντας όλη τη σχετική νομοθεσία.

Αφού

Α)  Η εγκατάσταση ΜΕΑ και ΧΥΤΥ στην Παλαιόχουνη Αρκαδίας οριοθετείται ανεπίτρεπτα σε απόσταση 500 περίπου μέτρων από το κέντρο των οικισμών, σύμφωνα με τη σχετική ΜΠΕ, ενώ με βάση την ισχύουσα νομοθεσία επιτρέπεται μόνον η εγκατάσταση βιομηχανίας «ΧΑΜΗΛΗΣ» όχλησης στα 500 από τα όρια των οικισμών, όταν οι εδώ οικισμοί δεν είναι οριοθετημένοι, όπως βεβαιώνει το Τμήμα Πολεοδομικών Εφαρμογών του Δήμου Τριπόλεως.

Β) Οι Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμμάτων έχουν χωροθετηθεί σε περιοχές που δεν υπάρχουν χρήσεις γης, δεν τηρείται καμία σχετική νομοθετική ρύθμιση, ενώ υπάρχει ρητή αντίθετη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας με τα δεδομένα αυτά.

Γ) Η χωροθέτηση του φαραωνικού σκουπιδοεργοστασίου και του αντίστοιχου ΧΥΤΥ στην Παλαιόχουνη, δεν έχει καμία κοινωνική συναίνεση και αποδοχή. Η αντίθεση δε αυτή εκφράζεται και με πλήθος εγγράφων και επαφών με τους εμπλεκόμενους φορείς, αλλά και με την άσκηση κάθε επιτρεπόμενου ένδικου μέσου σε Συμβούλιο της Επικρατείας, Ελεγκτικό Συνέδριο και Αποκεντρωμένη Διοίκηση κατά της σχετικής Συμβάσεως και της επ’ αυτής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.

Εμείς λοιπόν, ως παράταξη και ως ενεργοί πολίτες  δεν θα συναινέσουμε ώστε η Παλαιόχουνη, αλλά και ο Νομός Αρκαδίας  να γίνει η «Χωματερή» της Ν. Ελλάδος.

Όσον αφορά την Σκάλα Λακωνίας, εκεί τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά αφού η εγκατάσταση ΜΕΑ και ΧΥΤΥ στη Σκάλα Λακωνίας  αποτελεί μία εν δυνάμει Υγειονομική βόμβα

Και εξηγούμε τους λόγους αποκαλύπτοντας έτσι στους πολίτες τους αληθινούς κινδύνους της λειτουργίας του συγκεκριμένου έργου και κυρίως τις δυσμενέστατες  περιβαλλοντικές συνέπειες του παράνομου ΧΥΤΥ ΣΥΜΜΕΙΚΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ,  για  τους  Κατοίκους της Κοινότητας Σκάλας Λακωνίας, αλλά   και για τους πολυπληθείς, μικρούς ή μεγάλους, παραγωγούς που παράγουν ή/και εξάγουν πλήθος γεωργικών προϊόντων της περιοχής.

Άλλωστε τεχνηέντως και διαδικαστικά χτες, κατά την διάρκεια της συνεδρίασης, η Περιφερειακή Αρχή  απέφυγε την συζήτηση του θέματος  που αφορά την Λακωνία

Οφείλουμε λοιπόν να επισημάνουμε μέσω του Τύπου τα εξής:

1. Στην Εισήγησης της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Πελοποννήσου αναφέρεται ότι η εξεταζόμενη θέση ευρίσκεται εντός των ορίων περιοχής που ανήκει στα υπό προστασία υπόγεια υδατικά συστήματα που καθορίστηκαν στο πλαίσιο της μελέτης.
2. Το Σύστημα Σκάλας (κωδ. Περιοχής προστασίας GR0300180Α17) ανήκει στα προστατευόμενα υδατικά συστήματα υδροληψίας, για τα οποία έχουν  καθορισθεί βασικά μέτρα προστασίας μεταξύ των οποίων και η   απαγόρευση  δραστηριοτήτων όπως χώροι επεξεργασίας ή μεταφόρτωσης υγρών ή στερεών αποβλήτων.
3. Οι Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμμάτων έχουν χωροθετηθεί σε περιοχές που δεν έχουν οριστεί οι χρήσεις γης, δεν τηρείται καμία σχετική νομοθετική ρύθμιση, ενώ υπάρχει ρητή αντίθετη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας με τα δεδομένα αυτά.
4. Η θέση στη Σκάλα Λακωνίας  εμπίπτει σε ζώνες με κριτήρια αποκλεισμού, διότι αποτελεί γη υψηλής παραγωγικότητας , άλλωστε  ο αναθεωρημένος ΠΕΣΔΑ του 2015, αναφέρει στα Κριτήρια Αποκλεισμού και τα  Περιβαλλοντικά  ειδικότερα τον  Αποκλεισμό περιοχών χρήσεων γης που προβλέπονται από γενικές και ειδικές περιβαλλοντικές και χωροταξικές ρυθμίσεις και δεν είναι συμβατές με έργα διαχείρισης αποβλήτων όπως για παράδειγμα η Περιοχή Προστατευομένων Υδάτων της Σκάλας  Λακωνίας.

 

Συνέπειες λοιπόν της συγκεκριμένης  επιλογής αυτής είναι:

1. Μεγάλος κίνδυνος για τη ρύπανση και μόλυνση των υπόγειων νερών όπως προκύπτει από τα ανωτέρω αναφερόμενα.
2. Η δέσμευση γης υψηλής παραγωγικότητας, η οποία αντίκειται στην ισχύουσα νομοθεσία.
3. Περαιτέρω, θεωρούμε ότι το Έργο παραβιάζει τη σχετική  βασική Οδηγία  2000/60/Ε.Κ. που αναφέρεται και αποσκοπεί σε θέσπιση ενιαίου πλαισίου για την προστασία των εσωτερικών, επιφανειακών, μεταβατικών, παράκτιων και των υπόγειων υδάτων.
4. Σύμφωνα μάλιστα με την σχετική εισήγηση από το Τμήμα Περ/ντος και Υδρο/νομίας της Περιφερειακής Ενότητας Λακωνίας, αναφέροντα μεταξύ άλλων ότι η χωροθέτηση του Έργου εγκαταστάσεων ΜΕΑ και ΧΥΤΥ στην περιοχή Ξηροκάμπια του Δήμου Ευρώτα ενδέχεται να επιβαρύνει την ποιότητα των υπόγειων υδάτων που χρησιμοποιούνται για ύδρευση ή άρδευση.

Εγκυμονείται κίνδυνος από ενδεχόμενη ρύπανση του υπόγειου υδροφορέα της περιοχής από την οποίαν αρδεύεται μεγάλη έκταση του Δήμου Ευρώτα, αλλά κυρίως επειδή σε μικρή απόσταση από την περιοχή του έργου βρίσκονται υδρευτικές γεωτρήσεις της Σκάλας. 

Και συνεχίζει ότι δεν ανταποκρίνεται στη σοβαρότητα και στις απαιτήσεις μιας μελέτης για την προστασία του μοναδικού προστατευόμενου ΥΥΣ στη Νότια Λακωνία, η οποία έχει τις πλέον υποβαθμισμένες ποιοτικά και ποσοτικά υπόγειους υδροφόρους εκτός από αυτήν της Σκάλας. Και τελειώνοντας αναφέρει ότι  η Γεωλογική Μελέτη, επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για τη χωροθέτηση της Σκάλας στηρίζεται   σε ελλιπή  και αμφισβητούμενα στοιχεία , ενώ καταλήγει σε αυθαίρετα και άκρως αντιεπιστημονικά συμπεράσματα.

Τέλος δεδομένου ότι:

• Η προστασία των υδάτινων πόρων της Σκάλας Λακωνίας , που αποτελούν στοιχείο του «φυσικού περιβάλλοντος», το οποίο είναι προστατευόμενο αγαθό από το άρθρου 24 παρ. 1 του Συντάγματος.
• Σύμφωνα με την Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Πελοποννήσου η Περιοχή είναι παντελώς ακατάλληλη για εγκατάσταση της συγκεκριμένης δραστηριότητας λόγω «Προστατευομένων Υδάτων», σύμφωνα με τις διεθνείς και εθνικές προδιαγραφές.

Συμπερασματικά και σύμφωνα με τα παραπάνω η  εγκατάσταση ΜΕΑ και ΧΥΤΥ στην περιοχή Σκάλα Λακωνίας θα έχει δυσάρεστες συνέπειές  στο περιβάλλον, την υγεία και την περιουσία τους, διότι αφορά και τους παραγωγούς του Δήμου Ευρώτα, εκτός των κατοίκων.    

 

Τέλος ζητήσαμε ονομαστική ψηφοφορία διότι όλοι μας θα κλιθούμε να απολογηθούμε, τουλάχιστον στους Πελοποννήσιους,  για το έγκλημα που σχεδιάζεται στον τόπο μας, και εμείς θέλουμε να μπορούμε να κοιτάμε τους Πελοποννήσιους στα μάτια και με καθαρή συνείδηση.

Για την «Πελοπόννησο οικολογική»

Δήμητρα Λυμπεροπούλου