Το 2022 θα μείνει στην ιστορία ως ένα από τα έτη ορόσημο για την έναρξη και την λήξη πολλών γεγονότων. Βρισκόμαστε, ήδη, στο τέλος ή στην μέση (κανένας ακόμα δεν γνωρίζει) μιας πανδημίας, που είτε έχει μέλλον ακόμα είτε όχι δεν θα πρωταγωνιστεί παρά μόνο ησύχως, κι αυτό επειδή από τον Φεβρουάριο του 2022 λενα άλλου είδους δεινό θα επισκιάσει την ανθρωπότητα, ενεργειακή κρίση, που μέσα σε λίγες ημέρες κατέληξε σε οικονομική κρίση, φθάνοντας ακόμα και στο σημείο να μιλάμε για εποικιστική κρίση.
Γράφει ο Γιώργος Αθανασόπουλος
Απόφοιτος Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου
Μεταπτυχιακός Φοιτητής στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου με ειδίκευση στην « Ελληνική και Ευρωπαίκή Κοινωνία»
Δεν αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας αλλά ένα από τα επικρατέστερα σενάρια ως επακόλουθο της ακρίβειας και της ρωσοουκρανικής εμπόλεμης κατάστασης. Αυτό είναι και κάτι που φοβούνται τόσο οι αναλυτές όσο και ο υπόλοιπος επιστημονικός κόσμος.
Η ανεπάρκεια στα τρόφιμα και οι νέες αυξήσεις σε βασικά δεν είναι καθόλου καλοί οιωνοί για μια παγκόσμια οικονομία που είναι, ήδη, εύθραυστη.
Ήδη από τον Ιούλιο το χονδρικό εμπόριο υπέστη ένα σοβαρότατο πλήγμα σε μία εποχή του χρόνου που όλοι ο κλάδοι της οικονομίας περιμένουν να αναπτυχθούν.
Πολλοί κάνουν λόγο πως θα φτάσουμε στο σημείο να αγοράζουμε ακόμα και με δελτίο πολλά βασικά είδη διατροφής, όπως το γάλα.
Οι προειδοποιήσεις για αποθήκευση τροφίμων, όπως έκαναν κάποτε στον πόλεμο, γίνονται πολύ συχνά και απευθύνονται στον μέσο καταναλωτή.
Τα προβλήματα προκαλούνται και από τον παραγωγικό κλάδο, την παραγωγή, όπου τα έξοδα έχουν πολλαπλασιαστεί και οι βιομηχανίες είναι δύσκολο να απορροφήσουν τις αυξήσεις.
Τα ράφια των σουπερμάρκετ αδειάζουν και παρουσιάζονται πολλές ελλείψεις.
Πηγή της ακρίβειας παραμένει η ενέργεια με τις τιμές να έχουν αυξηθεί ακόμα και πάνω του 50%
Εκείνο που ανησυχεί τους ειδικούς είναι πως η επισιτιστική κρίση δεν είναι κάτι μακρινό κι εάν συμβεί κάτι τέτοιο τότε δεν θα διαφέρει σε τίποτα η εποχή μας από εκείνη της Κατοχής.
