Καζάνι που βράζει το πολιτικό τοπίο. Το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας και οι νέες εξελίξεις

Την ώρα που η πολιτική ιστορία της χώρας μας είναι έτοιμη να γράψει μία ακόμα μαύρη σελίδα στην πορεία της ενόψει του νέου σκανδάλου που βρίσκεται προ των πυλών να ξεσπάσει λόγω των αποκαλύψεων για παρακολουθήσεις και την παραίτηση του Γενικού Γραμματέα του Πρωθυπουργού, κ. Γρηγόρη Δημητριάδη, η απαγκύστρωση της Ελλάδας από την ενισχυμένη εποπτεία των Θεσμών πλησιάζει και ίσως αυτό να είναι μια κάπως θετική ένδειξη για την οικονομία.

Γράφει ο Γιώργος Αθανασόπουλος
Απόφοιτος Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου
Μεταπτυχιακός Φοιτητής στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου με ειδίκευση στην « Ελληνική και Ευρωπαίκή Κοινωνία»

Η έξοδος της Ελλάδας από την εξωτερική εποπτεία θα πραγματοποιηθεί στις 20 Αυγούστου ολοκληρώνοντας έναν κύκλο τεσσάρων χρόνων.

Στην δάρκεια των τεσσάρων αυτών χρόνων η χώρα μας βρέθηκε ανάμεσα στις συμπληγάες πέτρες μιας υγειονομικής και μίας ενεργειακής κρίσης που ακόμα είναι σε εξέλιξη.

Παρόλο που τίθενται πολλά ερωτηματικά για την πορεία των σχέσεων της Ελλάδας με τους θεσμούς και τις αγορές που πραμένουν άλυτα, η απέμπλοκή της χώρας μας από την στενή παρακολούθηση των «έξω» σε εμάς δείχνει να ευνοεί το κλίμα εμπιστοσύνης που τα τελευταία 15 χρόνια δεν ήταν και το πιο ιδανικό.

Τι σημαίνει η έξοδο από το καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας;

Η Ελλάδα θα αξιολογείται κάθε 6 αντί για κάθε 3 μήνες. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως οι έλεγχοι δεν θα είναι τόσο συχνοί. Δηλαδή επί της ουσίας στην πραγματική οικονομία δεν θα έχει κάποιο ιδιαίτερο θετικό αντίκτυπο ακόμα τουλάχιστον, αφού το μόνο που αλλάζει είναι η συχνότητα.

Αξιζει να ξεκαθαριστεί πως η χώρα θα παρακολουθείται και θα συνεχίσει να εκπληρώνει τους μνημονιακούς της στόχους μεχρι το 2059 ιατηρώντας τη συνετή δημοσιονομική πολιτική πολιτική χώρι να θέσει σε κίνδυνο την μείωση του χρέους και την επιστροφή στο πρωτογενές πλεόνασμα.

Το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας αποτελεί ένα έναυσμα για να εξακολουθήσει η Ελλάδα να συμβαδίζει με την ευρωπαίκή κανονικότητα. Αναμφισβήτητα, η νέα αυτή αυτή εξέλιξη με την μειωμένη εποπτεία θα είναι σταγόνα στον ωκεανό για μια οικονομία που υπέφερε όσο καμία άλλη ευρωπαίκή χώρα από την οικονομική κρίση..

Μέχρι να  «ξαναμαζευτούν τα σπασμένα» ο δρόμος είναι μακρύς και το έργο σκληρό.

Ωστόσο, το 2022 είναι ένα έτος που δεν θα χαρακηριζόταν άσχημο, καθώς αποπληρώθηκε πρόωρα το δάνειο του πρώτου Μνημονίου, κάτι που κάνει τους επενδυτές να βλέπουν σιγά σιγά με άλλο μάτι την Ελλάδα.

Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν θα αποφύγει την εποπτεία, αφού θεωρείται ακόμα ευάλωτη χώρα.

Εκείνο που μένει να δούμε είναι το πώς θα εξελιχθεί η νέα πολιτική κρίση, και το πώς θα επηρεάσει την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό γιατί κάθε νέα εξέλιξη πυροδοτεί ένα ντόμινο άλλων εξελίξεων