Μπορεί να κυκλοφορούν δεκάδες εκδοχές για την προέλευσή της, αλλά και εναλλακτικές προτάσεις ως προς την εκτέλεσή της, ωστόσο η αυθεντική συνταγή «προστάζει» λίγα υλικά, που όμως είναι εξίσου απαραίτητα, προκειμένου να έχουμε μια carbonara originale.
Για την ιστορία, αυτό που θα μπορούσαμε να πούμε για την εμφάνιση της καρμπονάρα σύμφωνα με τη «La Repubblica», είναι πως γεννήθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο, ενώ δεν εντοπίζεται συνταγή της σε κανένα βιβλίο μαγειρικής πριν από το 1952.
Η πρώτη γραπτή συνταγή εντοπίζεται στις ΗΠΑ, στο βιβλίο -Vittles and Vice- της δημοσιογράφου Patricia Brontè, που πρόκειται για έναν οδηγό στα εστιατόρια του Σικάγο, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει το εστιατόριο Armando για το πιάτο «pasta alla carbonara». Η πρώτη συνταγή της στην Ιταλία, από την άλλη πλευρά, χρονολογείται το 1954 και βρίσκεται στο ιστορικό γαστρονομικό περιοδικό «La Cucina Italiana».
Όσον αφορά, λοιπόν, το πως δημιουργήθηκε το πρώτο πιάτο μπορεί να υπάρχει ένα μυστήριο, ωστόσο, σίγουρα μυστήριο δεν αποτελούν τα υλικά της αυθεντικής καρμπονάρα. Τα υλικά είναι: Σπαγγέτι, αβγά, Pecorino Romano, αλάτι, μαύρο πιπέρι και guanciale. Guanciale, λοιπόν, θέλει η αυθεντική καρομπονάρα και όχι πανσέτα όπως νομίζουν πολλοί στην Ελλάδα. Για αυτό πρέπει να δούμε τι ακριβώς είναι αυτό το αλλαντικό και πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε.
Τι είναι το guanciale;
Σύμφωνα με τη δημοσιογράφο γεύσης Θάλεια Τσιχλάκη, το guanciale των Ιταλών είναι το απαραίτητο αλλαντικό για την καρμπονάρα. Στην πραγματικότητα είναι ένα μπέικον που φτιάχνεται από τα χοιρινά μάγουλα. Αντίστοιχο του είναι αγγλικό jowl bacon, ψυχρού καπνίσματος μπέικον επίσης από χοιρινά μάγουλα.
Πού αλλού μπορεί να χρησιμοποιηθεί το guanciale;
Σύμφωνα με τη www.lacucinaitaliana.com, το guanciale πέρα από την καρμπονάρα χρησιμοποιείται και στις μακαρονάδας Amatriciana και Gricia. Μπορεί επίσης, να χρησιμοποιηθεί, αν είναι κομμένο σε λεπτές φέτες πάνω σε φρυγανισμένο ψωμί ή και να μπει μαζί και με άλλα κομμάτια κρέατος, κάνοντας τα πιο γευστικά.Πώς αποθηκεύει κάποιος το guanciale και τι διάρκεια έχει;
Ολόκληρο το κομμάτι guanciale είναι ο καλύτερος τρόπος για να διατηρηθεί το προϊόν στο ψυγείο. Απλώς κόψτε όση ποσότητα χρειάζεστε από το guanciale που έχετε στα χέρια σας και τυλίξτε το υπόλοιπο κομμάτι που έμεινε σε λαδόκολλα και βάλτε το πίσω στο ψυγείο. Προτιμάται η λαδόκολλα, καθώς η πλαστική μεμβράνη και τα δοχεία έχουν την τάση να «αιχμαλωτίζουν» υγρασία και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη γρηγορότερη δημιουργία μούχλας.
Όσον αφορά τη διάρκεια είναι καλύτερο να το καταναλώσετε μέσα 6 μήνες από την ημερομηνία παραγωγής για να έχετε τη καλύτερη δυνατή ποιότητα, αλλά και μετά από ένα χρόνο είναι απολύτως ασφαλές ακόμη και αν είναι δύσκολο να κοπεί σε φέτες.
Πώς αποθηκεύει κάποιος το guanciale και τι διάρκεια έχει;
Ολόκληρο το κομμάτι guanciale είναι ο καλύτερος τρόπος για να διατηρηθεί το προϊόν στο ψυγείο. Απλώς κόψτε όση ποσότητα χρειάζεστε από το guanciale που έχετε στα χέρια σας και τυλίξτε το υπόλοιπο κομμάτι που έμεινε σε λαδόκολλα και βάλτε το πίσω στο ψυγείο. Προτιμάται η λαδόκολλα, καθώς η πλαστική μεμβράνη και τα δοχεία έχουν την τάση να «αιχμαλωτίζουν» υγρασία και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη γρηγορότερη δημιουργία μούχλας.
Όσον αφορά τη διάρκεια είναι καλύτερο να το καταναλώσετε μέσα 6 μήνες από την ημερομηνία παραγωγής για να έχετε τη καλύτερη δυνατή ποιότητα, αλλά και μετά από ένα χρόνο είναι απολύτως ασφαλές ακόμη και αν είναι δύσκολο να κοπεί σε φέτες.
Δείτε περισσότερα εδώ olivemagazine.gr