Η επιτήρηση των κοινωνιών ως η πιο επικίνδυνη απειλή για την ανθρωπότητα. Ποια η νέα πραγματικότητα;

Θεωρείται πασιφανές πως οι σύγχρονες κοινωνίες αντιμετωπίζουν πολυάριθμες και πολλών ειδών προκλήσεις που απειλούν αναδιαμορφώνουν ή να αλλάζουν τον πυρήνα τους.

Ιδιαίτερα από την έλευση της πανδημίας αλλά πόσο μάλλον μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις για κατασκοπίες και την παραίτηση του Γενικού Γραμματέα του Πρωθυπουργού η νέα πρόκληση των κοινωνιών ακούει στο επιτήρηση.

Ανέκαθεν οι κοινωνίες δημαγωγούνταν, ελέγχονταν και άρα δέχονταν καταπίεση. Παλαιότερα, οι κοινωνίες ήταν πειθαρχικές με βασικό τους γνώρισμα τον άμεσο πειθαρχικό εγκλεισμό, ενώ αυτή την στιγμή βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο με την εξουσιαστική σχέση να λαμβάνει πιο διάχυτες μορφές από την απλή πειθαρχία.

Θα μπορούσε να πει κανείς πως το γεγονός πως η απελευθέρωση των αγορών και των ροών των κεφαλαίων έχουν περισσότερο επεμβατικό ρόλο στην δομή των κοινωνιών αυτό δεν συνδέεται με την παρακμή της χειραγώγησης ή καλύτερα επιτήρησής της.

Τουναντίον, η ένταση του καπιταλιστικού χαρακτήρα της παγκόσμιας οικονομίας έδωσε την ευκαιρία στις ισχυρότερες δυνάμεις του πλανήτη να επιβληθούν με έναν περίεργο τρόπο.

Η συγκέντρωση του πλούτου στις Μεγάλες Δυνάμεις και η διάνοιξη της ψαλίδας μεταξύ των φτωχών και των πλούσιων βοήθησε τις ισχυρές οικονομικά χώρες να επενδύσουν στην αναβαθμισμένη χρήση τεχνολογικών μέσων παρακολούθησης ως τρόπου επέκτασης των πρακτικών επιτήρησης και κατά συνέπεια ελέγχου στο πλαίσιο συνολικότερων μετασχηματισμών.

Παρόλο που η πρόοδος ως προς την προστασία των προσωπικών δεδομένων είναι πράγματι μεγάλη με ένα ισχυρό νομικό πλαίσιο που αφορά στην επεξεργασία τους, καθώς και τον εμπλουτισμό νέων δικαιωμάτων ένεκα των κλιμακούμενων εξελίξεων δεν σημαίνει αυτομάτως πως όλα τα προβλήματα έχουν λυθεί και πως η ασφάλεια έχει αποκατασταθεί πλήρως.

Εκείνο που απασφαλίζει την ασφάλεια, ενεργοποιεί την αβεβαιότητα και εγείρει ερωτηματικά γύρω από την επιτήρηση των κοινωνιών είναι η νέα ψηφιακή πραγματικότητα.

Κάποιος μπορεί, πλέον, με ένα πολύ απλό κλικ να αναζητήσει τα πάντα, ενώ παράλληλα δύναται να καταγράψει και να παρακολουθήσει με περισσότερη ευκολία κάποιον που για κάποιο λόγο έχει στοχοποιήσει.

Σε αυτό το σημείο έχει γίνει λόγος για ένα σύστημα επιτήρησης των κοινωνιών πιο διευρυμένης κλίμακας και πιο εύκολα προσβάσιμο στους ανθρώπους (μυστικές εταιρείες, οργανωμένα κυκλώματα παρακολούθησης, κλπ).

Ένα ολόκληρο φάσμα από εθνικές νομοθεσίες αλλά και συμβάσεις διεθνούς συνεργασίας, μαζί με όλη τη διευκόλυνση που προσφέρει ο ψηφιακός χαρακτήρας του συνόλου σχεδόν των επικοινωνιών μας, σημαίνουν ότι η νόμιμη καταγραφή των επικοινωνιών και της ζωής μας, στη δημόσια και την ιδιωτική διάστασή της, έχει επίσης διευρυνθεί πολύ περισσότερο.

Μέσα από την παγκόσμια τρομοκρατία, την εμφάνιση της πανδημίας και τώρα την ενεργειακή κρίση η δημοκρατία υφίσταται στενό έλεγχο και περιορισμούς και οι πολίτες επιτηρούνται, ενώ ο κορωνοϊός και ένα σύστημα μάρκετινγκ και προπαγάνδας των ανήγαγαν ως την μεγαλύτερη παγκόσμια απειλή ικανή να τιθασεύσει και να ελέγξει τις μάζες.

Η εποχή στην οποία ζούμε θεωρείται αντιφατική από πολλές απόψεις, μία εκ των σημαντικοτέρων και η ελευθερία.

Παρατηρείται πως η ελευθερία είναι ένα συνταγματικό δικαίωμα που παραμένει μόνο στα κείμενα του Συντάγματος.

Επί του πρακτέος το κράτος προσπαθεί να προστατέψει με λανθασμένο τρόπο, ή καλύτερα, να ελέγξει τον άνθρωπο παρεμβαίνοντας στις βασικές του ελευθερίες. Η κατασκοπία είτε μικρών είτε μεγάλων προσώπων, είτε άσημων είτε διάσημων, είτε επιφανών είτε μη επιφανών προσώπων είναι κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει αλλά το αντίθετο συνεχίζεται με ένταση.

Το Παγκόσμιο Σύστημα διαθέτει τους κατάλληλους εκείνους μηχανισμούς που μπορούν ανά πάσα στιγμή να επιτηρήσουν τον οποιονδήποτε με το τίμημα της καχεκτικής δημοκρατίας και μιας ιδιότυπης παγκόσμιας δικτατορίας να αναδύεται με ταχείς ρυθμούς