Άρθρο του Θεόδωρου Σταυριανόπουλου

Μαθηματικός-MSc Ηθ. Φιλοσοφίας

Αυτό το χρονικό διάστημα την περίοδο του κορωνοϊού ανακαλύψαμε όλοι την εξ αποστάσεως εξυπηρέτηση και μιας και θα μιλήσω για την εκπαίδευση ανακαλύψαμε την εξ αποστάσεως διδασκαλία και μάθηση με σύγχρονο και ασύγχρονο τρόπο.

Μέχρι πρότινος και για μια εικοσαετία προς τα πίσω καμία κυβέρνηση και κανένα Υπουργείο Παιδείας δεν είχε θέσει επί τάπητος το θέμα της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών στις νέες τεχνολογίες και σε νέες μεθόδους διδασκαλίας που αφορούν την χρήση εποπτικών μέσων.

Κατόπιν εορτής ως συνήθως βγήκαν αρκετοί δημοσιογράφοι «ατσαλάκωτοι» και άσκησαν κριτική στους εκπαιδευτικούς αποκαλώντας τους αμόρφωτους όταν αυτοί οι κύριοι ποτέ πριν δεν είχαν θέσει το θέμα της επιμόρφωσης και δεν είχαν στηρίξει τα αιτήματα της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ που είχαν σχέση με την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών καθώς και αιτήματα που αφορούσαν την αναβάθμιση των υποδομών σε νέες τεχνολογίες των εκπαιδευτικών.

Γι’ αυτό για να οδηγηθούμε στο αύριο με ετοιμότητα σε νέες μεθόδους διδασκαλίας και με νέα μέσα θα πρέπει εκτιμώ μέσα από πλατύ κοινωνικό διάλογο να συμφωνήσουν και να συναινέσουν και οι δύο πλευρές τόσο το Υπουργείο Παιδείας όσο και οι Εκπαιδευτικοί.

Οι προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέξουν κατά την άποψη μου είναι:

1^η Εκπαιδευτικοί με ηλικία πάνω των 60 χρονών και πάνω από 30 χρόνια προϋπηρεσία να συνταξιοδοτούνται υποχρεωτικά.

2^η Μειωμένο ωράριο με μειωμένες αποδοχές ούτως ώστε να απορροφηθούν χιλιάδες εκπαιδευτικοί που βαλτώνουν στην αδιοριστία και που διαθέτουν όρεξη για εργασία και επιπρόσθετα τυπικά προσόντα. Εργασία για όλους πρέπει να είναι το αίτημα.

3^η Καθιέρωση της μακροχρόνιας και διαρκούς επιμόρφωσης και κατ’ επέκταση  καθιέρωση της αξιολόγησης εκπαιδευτικού προσωπικού και σχολείων.

4^η Επιλογή προσωπικού με κριτήρια επάρκειας σε σπουδές και σε γνώσεις στις νέες τεχνολογίες κατά κύριο λόγο αλλά και σε ξένες γλώσσες.

5^η Στις Πανεπιστημιακές Σχολές όπου φοιτούν άτομα που οδηγούνται μετέπειτα στην εκπαίδευση να προστεθούν μαθήματα Παιδαγωγικών, Ψυχολογίας και Διδακτικής.

Αν συμβούν τα παραπάνω τότε μπορούμε να μιλάμε και να κρίνουμε αυστηρά το εκπαιδευτικό προσωπικό ότι είναι ανεπαρκές, αμόρφωτο στην χρήση νέων τεχνολογιών και εποπτικών μέσων και ότι κακώς δηλώνει άρνηση να προσφέρει τις υπηρεσίες του.

Αυτά είναι προφανές ότι για να τα ξέρει ο εκπαιδευτικός πρέπει κάποιος να του τα μάθει και θα πρέπει επίσης όπως ανέφερα να αποτελούν προαπαιτούμενα κριτήρια για τον διορισμό του.

Όλα όπως λένε είναι θέμα παιδείας! Εξαρτάται η πολιτεία τι παιδεία θέλει και τι επίπεδο μόρφωσης εκπαιδευτικών θέλει. Δυστυχώς οι πολιτικοί μας αναγνωρίζουν ως προτεραιότητα την Παιδεία όπως και την Υγεία μόνο προεκλογικά. Μας έχουν συνηθίσει σε ψεύτικες υποσχέσεις.

Αν θέλουμε καλή δημόσια εκπαίδευση τότε πρέπει ο εκπαιδευτικός να έχει γεμάτη από ωράριο απασχόληση και να είναι ακριβοπληρωμένος. Και τα δύο αυτά δεν συνέβησαν ποτέ γιατί όλους τους βόλευε! Πρέπει το σχολείο να έχει  αξιοπρεπείς υποδομές να φιλοξενήσει τόσο τους μαθητές όσο και τους εκπαιδευτικούς. Και στις δύο ομάδες η μετάδοση της γνώσης και η όποια εργασία και προετοιμασία να τελειώνει στο σχολείο.

ΥΓ.1 Επιτέλους πρέπει να βρεθούν τρόποι να διορισθούν στην εκπαίδευση νέοι άνθρωποι  με ζωντάνια, διάθεση και με σύγχρονα προσόντα.

ΥΓ.2 Δυστυχώς εδώ αυτοί που νομοθετούν δίνουν κίνητρα στους εκπαιδευτικούς να παραμείνουν στην εκπαίδευση. Αντί να μειώνουν τα όρια συνταξιοδότησης τα αυξάνουν αγνοώντας τα ποσοστά ανεργίας που καλπάζουν.