Γεωργία Ρήγα: Η ιεράρχηση αξιών στη σύγχρονη ζωή

Η Ρένα Κουβελιώτη, δημοσιογράφος αλλά και συγγραφέας, σε ένα βιβλίο της, με τίτλο «Θα μ’ αγαπάς όταν δε θα σε θυμάμαι;», δίνει πολλά διδάγματα. Το βασικό δίδαγμα, είναι η αγάπη, αλλά και οι αξίες που έχουν εξαφανιστεί, μιας και η αγάπη έχει  στηριχθεί στα υλικά αγαθά του ανθρώπου.

Στο απόσπασμα της αναφέρει «Η θεραπεία, παιδί μου, για όλες τις συμφορές και τα δεινά, τους πολέμους, τον ρατσισμό, τις λύπες, τα βάσανα και τα αμαρτήματα της ανθρωπότητας κρύβεται μέσα σε μία λέξη: «Αγάπη». Αυτή είναι η θεϊκή ορμή, που όχι μόνο δημιουργεί αλλά και ανανεώνει τη ζωή· που δίνει στον καθένα μας τη δύναμη να κάνει θαύματα αν και όταν, όμως, το θελήσει».

Οι εκδηλώσεις αγάπης στην σημερινή εποχή, έχουν περιοριστεί αρκετά, εξαιτίας του φαινομένου της βίας, της εγκληματικότητας, της επέκτασης των πολέμων, και της οικονομικής κρίσης. Στο κοινωνικό σύνολο, επικρατεί περισσότερο η απληστία και η φιλοχρηματία. Οι άνθρωποι σταμάτησαν να καλλιεργούν ευγενέστερα συναισθήματα για τον συνάνθρωπο τους, όπως, σεβασμό, καλοσύνη, γενναιοδωρία.

Το να αγαπάς κάποιον ή να τρέφεις τέτοια συναισθήματα γενικά, είναι μια εύκολη θεωρία, με απόδειξη δύσκολη. Και το λάθος που κάνουμε ως ανθρώπινα όντα, είναι να τα θεωρούμε όλα δεδομένα , όμως δεν είναι. Ήρθαμε στην ζωή, με γνώμονα ότι κάποια στιγμή θα φύγουμε, δεν ξέρουμε το πότε, ούτε και το πώς! Μα, ούτε και όταν, ήμασταν μικρά παιδιά, μας προετοίμασαν γι’ αυτό που θα αντικρίσουμε εκεί έξω! «Ο πραγματικός κόσμος είναι η κοινωνία»!

Το σπίτι σου, η δουλειά σου, η οικογένεια σου, η υγεία σου, τα οικονομικά, οι σχέσεις σου, μπορεί να μην είναι όλα τέλεια, αλλά για σκέψου, πως θα ήταν η ζωή σου χωρίς όλα αυτά; Μάλλον ένα δυσαναπλήρωτο κενό, μιας και ό,τι έχουμε πρέπει να το εκτιμάμε, και όχι όταν έρθει η ώρα, αυτό να μας εγκαταλείψει προσωρινά ή μόνιμα! Είναι όμορφο, να θέτουμε νέους στόχους, και να δημιουργούμε έναν νέο κύκλο γνωριμιών, αλλά να είμαστε  και ευγνώμονες για όλα τα υπάρχοντα μας.

Λειτουργούμε με το φρόνημα, πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε όλους τους άλλους ανταγωνιστικά, αντί να χτίσουμε ποιοτικές και μακροχρόνιες σχέσεις μαζί τους. «Κυνηγάμε» μονίμως το χρήμα και τις εντυπώσεις, αφού θεωρούμε την οικονομική επιτυχία φαβορί. Γιατί, στο πρόσωπο κάποιου, ενώ έχουμε την δυνατότητα να βρούμε έναν αφοσιωμένο φίλο, εμείς τον διαχειριζόμαστε με εχθρικό τρόπο; Γιατί να πρέπει να βλέπουμε κάποιον εξαρχής ως ανταγωνιστή, τον οποίο πρέπει να ισοπεδώσουμε πάση θυσία;

Σπεύδετε να πληγώσετε πρώτοι, ώστε να μην σας προλάβουν! Τεράστιο το έλλειμμα της εμπιστοσύνης, για αυτό, κάθε σχέση που διατηρείτε, είναι πάντα επιφανειακή. Ανοίξτε τους ορίζοντες σας, και καταλάβετε, ότι όσοι πραγματικά σας θέλουν στην ζωή τους, θα το δείξουν έμπρακτα, και όχι με το πόσα χρήματα διαθέτετε! Αυτοί είναι που σας νοιάζονται, και όσο δεν το πιστεύετε, η συντροφιά είναι απαραίτητη, ειδικά από κύκλο ατόμων, του παρελθόντος, ή του παρόντος, που μας κάνουν να αισθανόμαστε ευφορία. Δώστε μια ευκαιρία, άλλωστε ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε τι έκαναν για εμάς, τι βοήθεια μας πρόσφεραν, και να τους υπενθυμίζουμε με τον τρόπο μας πόσο σημαντικοί είναι και ότι τους ευχαριστούμε! Ανθρώπινα πράγματα!

Γεωργία Ρήγα