Οι χειρουργοί δε γνωρίζουν ακόμη αν ο Φελίξ Γκρέταρσον θα μπορεί να κινεί τα καινούρια χέρια του. «Για κάποιον που του έλειπαν πολλά, το να του δώσεις έστω και λίγα, είναι ήδη πολύ», είπε χαρακτηριστικά ο Δρ Αράμ Γκαζαριάν, ο επικεφαλής της ομάδας των γιατρών. «Αν μπορέσουμε να του αποκαταστήσουμε την κίνηση στους αγκώνες, θα του αλλάξουμε τη ζωή», πρόσθεσε.
Οι γιατροί τρέφουν πολλές ελπίδες για το δεξί χέρι, όχι όμως και για το αριστερό, όπου χρειάστηκε να ξαναδημιουργήσουν όλον τον ώμο. Μολονότι θα ήταν «υπέροχο» να ξαναβρεί ο Φελίξ την αίσθηση και την κίνηση των δαχτύλων, αποφεύγουν να κάνουν προγνώσεις.
Ο Φελίξ πάντως, έστω και με όλα αυτά τα ερωτηματικά, είναι ικανοποιημένος: η μεταμόσχευση στην οποία υποβλήθηκε στις 13 Ιανουαρίου, 23 χρόνια μετά το φρικτό εργατικό ατύχημα, ήταν όνειρο ζωής για τον 48χρονο Ισλανδό, όπως εξήγησε η σύζυγός του, Σίλβια, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο νοσοκομείο Εντουάρ Εριό.
«Για ‘μένα, του άνδρα μου δεν του έλειπε τίποτα, η εγχείρηση δεν ήταν απαραίτητη», διαβεβαίωσε η Σίλβια, που γνώρισε το σύζυγό της μετά το ατύχημά του. Παρ’ όλ’ αυτά, τον στήριξε την τελευταία πενταετία, όσο περίμεναν να βρεθεί ένα μόσχευμα, καθώς οι δωρητές σπανίζουν, προς μεγάλη απογοήτευση των γιατρών και των ασθενών.
Η ζωή του νεαρού τότε ηλεκτρολόγου άλλαξε δραματικά στις 12 Ιανουαρίου 1998. Ενώ εργαζόταν σε μια γραμμή υψηλής τάσης στην Ισλανδία χτυπήθηκε από 11.000 βολτ. Τα χέρια του κάηκαν, το σώμα του έπεσε στο παγωμένο έδαφος και υπέστη πολλαπλά κατάγματα αλλά και εσωτερικά τραύματα. Έμεινε σε κώμα για τρεις μήνες και όταν ξύπνησε, ήταν ακρωτηριασμένος.
Υποβλήθηκε σε αλλεπάλληλες εγχειρίσεις, μεταξύ άλλων έκανε και μεταμόσχευση ήπατος.
Αποφασισμένος να αποκτήσει και πάλι χέρια, το 2007 προσέγγισε τον καθηγητή Ζαν-Μισέλ Ντιμπερνάρ από τη Λιόν, έναν από τους πρωτοπόρους στη μεταμόσχευση χεριών, όταν βρέθηκε στο Ρέικιαβικ για ένα συνέδριο.
Μετά τις πρώτες εξετάσεις, γεννήθηκε η ελπίδα: ο «άνδρας χωρίς χέρια», η περίπτωση του οποίου συγκίνησε όλη την Ισλανδία, μετακόμισε στη Λιόν για να προετοιμαστεί για την επέμβαση.
Συνολικά, 50 επιστήμονες συμμετείχαν σε αυτόν τον άθλο. «Είχαμε φτιάξει μια ομάδα στο WhatsApp και όταν μάθαμε ότι βρέθηκε δωρητής, όλοι απάντησαν: «Έρχομαι», αφηγήθηκε ο καθηγητής Εμανουέλ Μορελόν, ο υπεύθυνος για την ανοσολογική θεραπεία, ώστε να μην απορριφθούν τα μοσχεύματα.
Τέσσερις ομάδες χειρουργών ετοίμασαν ταυτόχρονα το δότη και το λήπτη, για να περιοριστεί στο ελάχιστο η ισχαιμία. Αυτή η πρώτη φάση κράτησε πέντε ώρες, κατά τη διάρκεια των οποίων εντοπίστηκαν και απομονώθηκαν πολλά νεύρα, ώστε να ενωθούν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο στη συνέχεια.
Η μεταμόσχευση κράτησε μόλις 1 ώρα και 50 λεπτά για το δεξί χέρι, περίπου 2 ώρες και 20 λεπτά για το αριστερό, ενώ δέκα ημέρες αργότερα, δεν παρατηρείται καμία σοβαρή επιπλοκή. Ο ασθενής ακόμη δεν κινεί τα χέρια του, όμως σε ένα σύντομο βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα το νοσοκομείο, εμφανίζεται ικανοποιημένος.
«Σε τέτοιους ακρωτηριασμούς, δεν μπορούμε να υποσχεθούμε τίποτα», τόνισε ο καθηγητής Μπαντέ.
«Έχει μπροστά του χρόνια αποκατάστασης, αλλά θα τον συντροφεύουμε σε όλη του τη ζωή, δεσμευτήκαμε να μην τον εγκαταλείψουμε ποτέ», υπογράμμισε από την πλευρά του ο καθηγητής Μορελόν.
ΠΗΓΗ