Είναι η αξία της στιγμής δεδομένη;

Στις περισσότερες ατυχίες, αρχίζουμε και εκτιμάμε τα μικρά και τα ασήμαντα πράγματα που συμβαίνουν. Γιατί πρέπει, όμως να έρθει η κατρακύλα να μας ταρακουνήσει, για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε το πολύτιμο δώρο της ζωής; Την αγάπη και τη φροντίδα που μας προσφέρουν; Τις ευγενικές κουβέντες που ανταλλάσσουμε με τους συνανθρώπους μας;

Ποτέ κανένας δεν ξέρει τι θα μας συμβεί αύριο, γι’ αυτό τον λόγο πρέπει να βιώνουμε στο έπακρο, την κάθε στιγμή, σαν να είναι η τελευταία μας!

Δηλαδή θεωρούμε δεδομένο ότι μετά τη βόλτα μας θα γυρίσουμε σπίτι μας, και θα αντικρίσουμε τα αγαπημένα μέλη της οικογένειας μας, και ότι την επόμενη μέρα θα τους ξαναδούμε. Δεδομένη, μπορεί να έχουμε και την βόλτα με την παρέα μας ή το ταίρι μας. Παρόλα αυτά, υπάρχουν πιθανότητες να μας τύχει κάτι απρόοπτο και να μην φτάσουμε ποτέ στο σπίτι μας. Χρειάζονται μόνο μερικά δευτερόλεπτα για να προκληθεί ένα αιφνίδιο πρόβλημα, και όλες αυτές οι στιγμές που ζήσαμε να χαθούν.

Οι απαιτητικές υποχρεώσεις της καθημερινότητας, δεν μας επιτρέπουν να απολαύσουμε, τις χαρές της ζωής. Πως θα σας φαινόταν για μια φορά στη ζωή σας να δοκιμάσετε να δείτε τις καταστάσεις γύρω σας με τα μάτια της ψυχής κι όχι του νου;

Σίγουρα η καθημερινότητα μας θα ήταν πιο  γεμάτη αν δεν παίρναμε τίποτα σαν δεδομένο, και αισθανόμασταν περισσότερη ευγνωμοσύνη για ότι έχουμε.

Δεν θα μας άγχωναν, ούτε θα μας πλήγωναν οι καταστάσεις γύρω μας, γιατί κάθε μέρα θα ήταν ευκαιρία για προσωπική βελτίωση, εξέλιξη, και  αγάπη. Ποσό ουτοπικό αλλά ποσό πολύ θα μας  άγγιζε!

Ό,τι αφήνουμε τελικά, μας αφήνει. Όνειρα, σχέσεις, άνθρωποι. Ας ζήσουμε τα πάντα, είναι υπερβολικά στενάχωρο, να έχουμε επενδύσει, και να έχουμε χαρίσει όμορφες στιγμές στους συνανθρώπους μας. Και αυτά να γίνουν αναμνήσεις σε μια άκρη του μυαλού μας, επειδή δεν καταλάβαμε την αξία της στιγμής. Αυτό που μετράει τελικά, είναι οι άνθρωποι, και το ποιόν τους!

Κανείς δεν μας εγγυάται, πως και πότε θα τελειώσει ο χρόνος μας σε αυτή την ζωή! Πρέπει να παλεύεις και χωρίς κόπο δεν αποκτιέται τίποτα. Η ζωή δεν περιμένει κανέναν!

Γεωργία Ρήγα