Χρήστος Αναστασόπουλος για Οικισμό Ακοβίτικα: Πλεονεκτήματα, Προβλήματα και Προοπτικές

Τοποθέτηση & Ερώτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο της 15ης Φεβρουαρίου 2021 του Χρήστου Αναστασόπουλου Οικονομολόγου, MSc Δημοτικού Συμβούλου «Ανοιχτός Δήμος-Ενεργοί Πολίτες»

Επειδή το ενδιαφέρον μας πρέπει να αφορά κάθε περιοχή του Δήμου, θα αναφερθώ σε έναν οικισμό στη δυτική πλευρά της πόλης. Θα επιχειρήσω να παρουσιάσω τα πλεονεκτήματα, τα προβλήματα αλλά και τις προοπτικές ανάπτυξής του. Ο οικισμός Ακοβίτικα, με 594 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, βρίσκεται μεταξύ της Καλαμάτας και του Ασπροχώματος. Αποτελεί μια παραμελημένη, υποβαθμισμένη και αναξιοποίητη περιοχή, με πολλά χρονίζοντα και σοβαρά προβλήματα. Ταυτόχρονα όμως, έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και στοιχεία, των οποίων δεν έχουμε συνειδητοποιήσει την αξία αλλά και την προοπτική αξιοποίησής τους.  Η παράταξή μας έχει αναδείξει και  κατά το παρελθόν  πολλά από τα ζητήματα της συγκεκριμένης περιοχής που όμως δεν έτυχαν αντιμετώπισης από τον Δήμο Καλαμάτας.

Στα Ακοβίτικα βρίσκεται ένας από τους σπουδαιότερους αρχαιολογικούς χώρους της Μεσσηνίας. Περιλαμβάνει δύο πρωτοελλαδικά μέγαρα, που οικοδομήθηκαν μεταξύ του 2650 και του 2200 π.χ. και το Ιερό του Ποσειδώνα, που χρονολογείται στον 6^ο αιώνα π.χ., ενώ ευρήματα πιστοποιούν τη λατρεία του θεού τουλάχιστον από τα Προγεωμετρικά χρόνια. Ο χώρος, παρά την ιδιαίτερη αξία του, δεν είναι οργανωμένος και δεν αναδεικνύεται, με εξαίρεση κάποιες αποσπασματικές προσπάθειες, με αποτέλεσμα να παραμένει άγνωστος για το ευρύ κοινό. Δυστυχώς, πρωτοβουλίες για συνέχιση των ανασκαφικών ερευνών, οι οποίες σταμάτησαν το 1970, δεν αναλαμβάνονται ενώ συχνά ο χώρος περιβάλλεται από σκουπίδια και ενίοτε πλημμυρίζει, ελλείψει προστασίας.

Το υγρό στοιχείο χαρακτηρίζει την περιοχή, με τον ποταμό Άρι να διατρέχει το δυτικό μέρος του οικισμού και να εκβάλλει στη θάλασσα. Τόσο ο ποταμός όσο και το παραλιακό μέτωπο δεν τυγχάνουν της πρέπουσας προστασίας, ανάδειξης και αξιοποίησης. Η ρύπανση του ποταμού, η απόρριψη αδρανών υλικών στις όχθες του,  η μη οριοθέτηση της κοίτης και των παρακείμενων στις όχθες του δρόμων, η έλλειψη καθαριότητας στο παραλιακό μέτωπο, συνιστούν αποδείξεις χαμηλού ενδιαφέροντος της τοπικής αυτοδιοίκησης για την περιοχή. Μια μικρής κλίμακας ανάπλαση τμήματος της ανατολικής όχθης του ποταμού, στο ύψος του αρχαιολογικού χώρου, από τη Δημοτική Αρχή και οι φιλότιμες προσπάθειες του τοπικού εξωραϊστικού πολιτιστικού συλλόγου να αναδείξουν την περιοχή, με τη διενέργεια σχετικών εκδηλώσεων, δεν αρκούν για να αλλάξει η κατάσταση. Απαιτείται μια ολιστική προσέγγιση που να αποσκοπεί τόσο στην αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου όσο και στη δημιουργία ενός θεματικού παραποτάμιου πάρκου.

Στα πλεονεκτήματα συμπεριλαμβάνεται και η παραγωγή εξαιρετικών αγροτικών προϊόντων. Κάποια εξ αυτών, όπως η πατάτα και οι αραχίδες (αράπικα φιστίκια), θα μπορούσαν κάλλιστα με τις ανάλογες ενέργειες και πρωτοβουλίες να μετατραπούν σε προϊόντα Περιορισμένης Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.) ή έστω Περιορισμένης Γεωγραφικής Ένδειξης (Π.Γ.Ε.). Εξέλιξη, που πέρα από την αύξηση της οικονομικής ευημερίας των παραγωγών, θα ενίσχυε το γαστρονομικό μας προϊόν στην κατεύθυνση της Τουριστικής Ανάπτυξης του Δήμου μας.

Χρόνια προβλήματα συνιστούν η δυσοσμία στην περιοχή και η ρύπανση των υδάτινων πόρων της. Η λειτουργία των μονάδων βιολογικού καθαρισμού και λιπασματοποίησης απορριμμάτων στην περιοχή του Ασπροχώματος έχει συντελέσει  σε σημαντικό βαθμό στα προβλήματα αυτά. Η δυσοσμία προέρχεται από τη λειτουργία της μονάδας βιολογικού καθαρισμού, που ιδιαίτερα κατά τους θερινούς μήνες είναι αφόρητη και από τη λειτουργία πυρηνελουργείων στην ευρύτερη περιοχή ενώ στο παρελθόν προερχόταν και από τη ΜΟ.Λ.Α.Κ., λόγω της κακής λειτουργίας της. Η αποθηκευμένη επί χρόνια σε λάκκους λυματολάσπη, σε μη αδειοδοτημένο χώρο, πέριξ της μονάδας του βιολογικού καθαρισμού, η απόρριψη βοθρολυμάτων σε κανάλια της γύρω περιοχής και η απόρριψη στον ποταμό Άρι λυμάτων πυρηνελουργείων έχουν κατά καιρούς, σύμφωνα με δημοσιεύματα αλλά και καταγγελίες, που ενίοτε στοιχειοθετούνται και από αποτελέσματα σχετικών αναλύσεων, ενοχοποιηθεί για ρύπανση των υπόγειων υδάτων, των υδάτινων καναλιών, του ποταμού αλλά και της θάλασσας.

Ένα άλλο ζήτημα, αφορά το τμήμα της Ηρώων Πολυτεχνείου, στη νέα είσοδο, από τα φανάρια στο ύψος της διασποράς έως και τον κόμβο Ζαφείρη, μήκους περίπου 1,5 χιλιομέτρου στο οποίο υπάρχει συνεχής νησίδα, χωρίς κενά και δυνατότητα κάθετης διέλευσης οχημάτων. Εξαιτίας της αίσθησης ασφάλειας που προσδίδουν αυτά τα χαρακτηριστικά του δρόμου, οι ταχύτητες των διερχόμενων οχημάτων είναι υψηλότερες του επιτρεπτού, με αποτέλεσμα να έχουν συμβεί αρκετά τροχαία ατυχήματα. Η δε κάθετη διέλευση πεζών καθίσταται ιδιαίτερα δυσχερής και άκρως επικίνδυνη λόγω της υψηλής ταχύτητας των οχημάτων, της έλλειψης διαβάσεων αλλά και λόγω των δαφνών που φύονται στη νησίδα που το ύψος τους αποκλείει τόσο σε οδηγούς όσο και σε πεζούς την ορατότητα δημιουργώντας σοβαρό κίνδυνο θανατηφόρων ατυχημάτων.

Ενώ, μεταξύ άλλων προβλημάτων, συγκαταλέγονται και τα ακόλουθα :

• η επί πολλά χρόνια καθυστέρηση εφαρμογής του πολεοδομικού σχεδίου του Ασπροχώματος, το οποίο αφορά και μέρος του οικισμού στον οποίο αναφερόμαστε,
• η έλλειψη ονοματοδοσίας αρκετών οδών,
• η μη ύπαρξη πλατειών, που ως τέτοια, φυσικά, δεν θεωρείται η πρόσφατη ανάπλαση του χώρου δυτικά του Ι.Ν. Αγίας Κυριακής, γιατί ουδόλως δεν πληροί τις προϋποθέσεις,
• η μη σύνδεση με την αστική συγκοινωνία,
• οι περιοχές που πλημμυρίζουν τόσο στο Ν.Δ. όσο και στο Ανατολικό τμήμα του οικισμού, εξαιτίας της κακής διαχείρισης των όμβριων υδάτων,
• η απόρριψη αδρανών υλικών και η συσσώρευση σκουπιδιών σε διάφορα σημεία της περιοχής

και σε αυτά, να προσθέσουμε την επικείμενη αύξηση της ηχορύπανσης και της  περιβαλλοντικής επιβάρυνσης από τη δημιουργία του Διεθνούς Κέντρου Εκπαίδευσης Πιλότων Μαχητικών Αεροσκαφών.

Είναι προφανές, πως η επίλυση των προβλημάτων και η αξιοποίηση των θετικών στοιχείων που αναφέρθηκαν, δεν αφορά μόνο τους κατοίκους των Ακοβιτίκων και της ευρύτερης περιοχής, όπως αυτούς του Ασπροχώματος και της Δυτικής Παραλίας, αλλά άμεσα ή έμμεσα το σύνολο των συνδημοτών μας. Ο συνδυασμός του πρωτογενή τομέα με μια ήπια τουριστική ανάπτυξη, όπου ιδιαίτερη θέση θα καταλαμβάνουν ο αγροτουρισμός και άλλες μορφές εναλλακτικού τουρισμού, προβάλλει αβίαστα ως ιδανική επιλογή ανάπτυξης. Στην κατεύθυνση αυτή, απαιτείται ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός και όχι αποσπασματικές ενέργειες. Απαιτείται μια διυπηρεσιακή αντιμετώπιση, με τη συμβολή των εμπλεκομένων φορέων αλλά και με τη συμμετοχή των κατοίκων.

Εσείς κύριε Δήμαρχε, πως σκέφτεστε να συμβάλλετε σε όλα τα παραπάνω;