Ανοιχτή επιστολή – πρόταση του Γιώργου Καραμπάτου για το Στρατόπεδο Καλαμάτας

Ανοιχτή επιστολή – πρόταση του Γιώργου Καραμπάτου για το Στρατόπεδο Καλαμάτας

Κέντρο φιλοξενίας – διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και ενσωμάτωσης των ασυνόδευτων παιδιών προσφύγων -μεταναστών

Να διεκδικήσει η Καλαμάτα την αλλαγή του στρατοπέδου σε κέντρο φιλοξενίας – διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και ενσωμάτωσης των ασυνόδευτων παιδιών προσφύγων και μεταναστών προτείνει ο πρώην πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας, Γιώργος Καραμπάτος μέσω ανοικτής επιστολής που έστειλε στον τοπικό Τύπο.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ

«Στρατόπεδο Καλαμάτας, καθημερινές οι αναφορές στον τοπικό ημερήσιο τύπο και για μεγάλο χρονικό διάστημα, αναδεικνύει την αδυναμία της πόλης να δει πιο μακριά από τα γεωγραφικά της όρια ή ότι είναι αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πάρει αποφάσεις που θα την βάλουν στο κάδρο των εξελίξεων.

Θυμίζει κοινωνία που ωσάν να έχει λύσει όλα της τα προβλήματα όπως της οικονομίας, της ανεργίας, τα κοινωνικά, περιβαλλοντικά, το κλίμα και κουρασμένη από την ευτυχία και την ευμάρεια δεν θέλει να χαλάσουν την ηρεμία της (την ζαχαρένια της) και γι’ αυτό δεν θέλει να αλλάξει τίποτα, άρα και το στρατόπεδο να μείνει στρατόπεδο για να μας θυμίζει το ένδοξο παρελθόν μας!!!

Αλλά επειδή στη πόλη της Καλαμάτας υπάρχουν και πολίτες που ανησυχούν με όσα συμβαίνουν στον υπόλοιπο κόσμο και ιδιαίτερα με την μεταναστευτική/προσφυγική κρίση που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας, η Ευρώπη και όλος ο κόσμος, που δεν αγγίζει μόνο το ζήτημα της ασφάλειας αλλά και όλες τις ηθικές αξίες του ανθρώπινου πολιτισμού και γιατί γνωρίζουν αυτό που έλεγαν οι σοφότεροι ότι, «όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, γρήγορα η φωτιά θα έρθει και στο δικό σου».

Υπό τις συνθήκες αυτές, αισθάνομαι την ανάγκη να τοποθετηθώ δημόσια με την ελπίδα ότι η γνώμη μου θα συμβάλει στον γενικότερο προβληματισμό και στο πλαίσιο αυτό προτείνω το στρατόπεδο Καλαμάτας να κλείσει, να γίνουν το συντομότερο οι απαραίτητες παρεμβάσεις στον περιβάλλοντα χώρο και προσαρμογές στα κτίρια για να υποδεχτεί το πρώτο στην Ελλάδα πρότυπο και πιλοτικό σ’ όλη την Ευρώπη:

«Κέντρο φιλοξενίας – διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και ενσωμάτωσης των ασυνόδευτων παιδιών προσφύγων και μεταναστών»

Η πρόταση αυτή είναι αποτέλεσμα συζητήσεων με πολλούς φίλους συντοπίτες και όχι μόνο, που διακατέχονται από τις ίδιες ανησυχίες οι οποίες πηγάζουν από την αδυναμία πλέον να προβλέψουμε το μέλλον της Μετανάστευσης, ειδικά μετά την παράνομη στρατιωτική επιχείρηση της Τουρκίας στη βόρεια Συρία, με την ανοχή των ισχυρών του κόσμου, αποτέλεσμα της οποίας είναι να επιδεινωθεί περαιτέρω η ανθρωπιστική κρίση, και ισχυρές πιέσεις με νέες ροές προσφύγων και μεταναστών, μεταξύ των οποίων και ασυνόδευτα παιδιά στα παράλια της Ελλάδος.

Διαβάζουμε επίσης τις εκτιμήσεις του ΟΗΕ, σύμφωνα με τις οποίες η Ευρώπη μέχρι το 2050 πρέπει να ανοίξει τις πύλες της σε τουλάχιστον 1,3 δισεκατομμύρια μετανάστες ώστε να «αντισταθμιστούν» οι συνέπειες του επερχόμενου δημογραφικού μετασχηματισμού (πηγή: United Nations. 2000).

Όπως και τις δηλώσεις του αντιπροέδρου της Ε.Ε Ζακ Μπαρό το 2008 (από τότε γνώριζε) που ανέφερε επί λέξει: “H δημογραφική κατάσταση της Ευρώπης καθιστά αναγκαία την εστιασμένη μετανάστευση (…) Η εισερχόμενη μετανάστευση αποτελεί οικονομική και ηθική υποχρέωση που μπορεί να βοηθήσει στο να αντιμετωπιστεί η γήρανση του πληθυσμού” προσδιορίζοντας μάλιστα τις ανάγκες μέχρι το 2020 σε 20 εκατομμύρια εργαζόμενους χαμηλής κυρίως ειδίκευσης για κλάδους όπως η γεωργία, οι κατασκευές, οι υπηρεσίες στους τομείς υγείας, νοσοκόμες, συνοδοί, βοηθοί προσωπικής και οικιακής φροντίδας, κ.α.

Αλλά και τον παγκόσμιο ανταγωνισμό, για την προσέλκυση επαγγελματιών υψηλής εκπαίδευσης που έχει ονομαστεί ως «ο πόλεμος για τα ταλέντα», με ιδιαίτερες διαπολιτισμικές ικανότητες και αντιλήψεις και με ανάλογη παιδεία. Σ’ αυτόν μάλιστα τον πόλεμο μία από τις χώρες προέλευσης ταλέντων είναι και η Ελλάδα (Λέτε τα παραπάνω να αποτελούν μια από τις αιτίες πολέμου και δεν είναι μόνο τα πετρέλαια και τα αλλά…).

Υπό τις παρούσες συνθήκες κρίνω χρήσιμο να αναφέρω επιγραμματικά τους λόγους για τους οποίους η Καλαμάτα χωρίς καθυστέρηση θα πρέπει να διεκδικήσει την αλλαγή του στρατοπέδου σε Κέντρο φιλοξενίας – διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και ενσωμάτωσης των ασυνόδευτων παιδιών προσφύγων και μεταναστών.

1. Η Καλαμάτα αλλάζει από μια πόλη που χαρακτηρίζεται από εσωστρέφεια και «συγκλίνουσα σκέψη» με παγιωμένες αντιλήψεις σε μια πόλη με «αποκλίνουσα σκέψη» δηλαδή διαφορετικές εμπειρίες και προσωπικές αξίες.
2. Η Καλαμάτα αναγνωρίζεται ως πρότυπο πόλης ανθρωπισμού και αλληλεγγύης και αποκτά προνόμια στα προγράμματα «Διαπολιτισμικές Πόλεις» του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
3. Η Καλαμάτα αποκτά κύρος , διεθνή ακτινοβολία, τον σεβασμό και την συμπάθεια του Ακαδημαϊκού, του καλλιτεχνικού και του επιχειρηματικού κόσμου στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με ότι αυτό συνεπάγεται.
4. Δίνει ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη της Καλαμάτας και της ευρύτερης περιοχής, βοηθά το ξαναζωντάνεμα των χωριών, εμπλουτίζει την τοπική της οικονομία με νέες ιδέες και καινοτομίες, απαντά στα δημογραφικά της προβλήματα.
5. Εξασφαλίζει την χρηματοδότηση των αναγκαίων προσαρμογών στα κτίρια και στον περιβάλλοντα χώρο του Κέντρου Φιλοξενίας – Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης και Ενσωμάτωσης των ασυνόδευτων παιδιών προσφύγων και μεταναστών από τους ίδιους τους μετανάστες που ίδρυσαν τις περίφημες εταιρείες Google, Intel, PayPal, eBay, Yahoo, τους ιδιοκτήτες μετανάστες του 52% των νέων εταιρειών στην περίφημη Silicon Valley, αλλά και μεγάλες Ελληνικές Επιχειρήσεις στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης.
6. Εξασφαλίζει ανθρώπινους πόρους από εθελοντές των Οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών, από εκπαιδευτικούς με εξειδίκευση στο αντικείμενο, από Πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ελλάδος και του εξωτερικού, από τις χώρες προέλευσης των προσφύγων και μεταναστών, από την χρηματοδότηση διεθνών προς τούτο οργανισμούς.
7. Εντάσσεται σε χρηματοδοτικά προγράμματα των Διεθνών Οργανισμών όπως, Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΙΟΜ), Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR), UNICEF, την οργάνωση «Σώστε τα παιδιά», επίσης προγράμματα ΕΟΧ, Ευρωπαϊκής Ένωσης «Emergency Support Regulation», ESR, η DG ECHO που χρηματοδοτεί δράσεις για την αρωγή στους πρόσφυγες μέσω των επίσημων εταίρων της (partners) που έχουν συνάψει συμφωνητικό FPA με την DG ECHO. ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, το Danish Refugee Council, το Save the Children, κ.α.
8. Δωρεές από Ιδρύματα και ιδιώτες που ευαισθητοποιούνται στο άκουσμα και μόνο «Σώστε τα Παιδιά» με αρκετά καλά παραδείγματα και στη πόλη μας από τοπικές επιχειρήσεις και ιδιώτες.
9. Κτίζουμε γέφυρες φιλίας με τα αυριανά ταλέντα σ’ όλο τον κόσμο μετά την δημιουργική τους παρουσία και την ολοκλήρωση των σπουδών τους στο «Κέντρο διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και ενσωμάτωσης των ασυνόδευτων παιδιών προσφυγών και μεταναστών».
10. Χτίζουμε γερές γέφυρες φιλίας με τις χώρες προέλευσης των προσφύγων, όταν η ειρήνη επιστρέψει σε αυτές.

… Και πολλά ακόμη που δεν χωράνε σε ένα μόνο κείμενο.

Νομίζω ότι αυτή την φορά η Καλαμάτα δεν πρέπει να κάνει τα ίδια λάθη όπως πριν 30 χρόνια, που εξ’ αιτίας της απουσίας μακροπρόθεσμου οράματος και στρατηγικής για την τουριστική ανάπτυξη περιόρισε την Καλαμάτα στις 1,500 κλίνες που έχει σήμερα, ενώ θα έπρεπε να διαθέτει 10.000 τουλάχιστον ξενοδοχειακές κλίνες και τουριστική περίοδο τουλάχιστον έξη (6) μήνες τον χρόνο, με θετικές επιπτώσεις και στους άλλους τομείς της τοπικής μας οικονομίας (πρωτογενή και δευτερογενή).

Πρόσφατα η Καλαμάτα έχασε και πάλι, ακόμη μια ευκαιρία να γίνει το 2021 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, διότι απλά δεν είχε τα χαρακτηριστικά της πολύμορφης κοινωνίας, δεν ήταν δημιουργική, δεν ήταν δυναμική, δεν ήταν και δεν είναι ανοιχτή και κοσμοπολίτικη, που προφανώς μερικά εξ’ αυτών τα διέθετε η Ελευσίνα.  Σε αντιδιαστολή θα αναφέρω ως καλό παράδειγμα το Τορόντο που είναι μια από τις πιο πολύμορφες πόλεις στον κόσμο – το 47% των κατοίκων του έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό και το Economist Intelligence Unit το έχει κατατάξει ως την πέμπτη πόλη στον κόσμο με τις καλύτερες συνθήκες ζωής. Αυτό το πέτυχε γιατί προτίμησε αυξημένη κοινωνική, γλωσσική και πολιτισμική πολυμορφία που φέρουν οι υψηλοί ρυθμοί μετανάστευσης.

Λέγεται ότι το μέλλον είναι φτιαγμένο από τα ίδια υλικά με το παρόν (αποδίδεται στην Σιμόν Βέιλ), που σημαίνει ότι στο μέλλον οι άνθρωποι θα μεταναστεύουν για τους ίδιους ακριβώς λόγους που μεταναστεύουν και σήμερα. Με δεδομένο αυτό οι τοπικές κοινωνίες θα βρεθούν μπροστά σε ένα σοβαρό δίλημμα: να διαλέξουν ανάμεσα σε ένα μέλλον με αυξημένη οικονομική ευημερία, ασφάλεια και υγεία για τους ηλικιωμένους και σε ένα άλλο μέλλον με μεγαλύτερη ομοιομορφία που τη διασφαλίζουν οι μακροχρόνια εγκατεστημένοι ομοιογενείς πληθυσμοί (οι ντόπιοι – γέννημα και θρέμμα) που οδηγούν σε μαρασμό την περιοχή τους όπως τα ελληνικά χωριά σήμερα.

Με βάση τα παραπάνω καταλήγω στο συμπέρασμα ότι είναι απαραίτητο να αξιοποιήσουμε πλήρως τα οφέλη που κρύβει η κινητικότητα του παγκόσμιου πληθυσμού και φυσικά θα κληθούμε να διαχειριστούμε σωστά τις βραχυπρόθεσμες, τοπικές και κοινωνικές εντάσεις. Η προσπάθεια διαχείρισης αυτών των προβλημάτων είναι απόλυτα δικαιολογημένη, ειδικά όταν ξέρουμε πόσο σημαντικά θα είναι τα μακροπρόθεσμα οφέλη τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο.

Και ένα τελευταίο για τους φίλους που θα προσπαθήσουν να με κρίνουν χωρίς να έχουν διαβάσει με την απαραίτητη προσοχή όλο το κείμενο. Τους λέω λοιπόν ότι η Καλαμάτα δεν έχει επιχειρήματα σοβαρά που θα μπορούσαν να πείσουν την κεντρική εξουσία ή τους δανειστές μας ότι το στρατόπεδο πρέπει για ιστορικούς λόγους να συνεχίσει να λειτουργεί όπως σήμερα, με κίνδυνο να μπει στις λίστες ακινήτων του δημοσίου προς πώληση «μπιρ παρά», γι’ αυτό ας προλάβουμε πριν είναι πολύ αργά και να είναι σίγουροι ότι στα επόμενα χρόνια, σε κάθε γειτονιά της χώρας μας, θα ζει και κάποια βασανισμένη οικογένεια μεταναστών, που θα ήθελε πολύ να ξαναγυρίσει στο σπίτι της. Ας μάθουμε απ’ αυτούς για τον πολιτισμό τους, πριν τους διώξουμε, ποτέ δεν ξέρεις τι μας περιμένει και εμάς, αφού έτσι και αλλιώς άλλοι αποφασίζουν και για εμάς…

Κλείνοντας να θυμίσω τις λέξεις του Γκάντι: “Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο” και μια ευχή: “Σώστε τα παιδιά”»

Ανοιχτή επιστολή – πρόταση του Γιώργου Καραμπάτου για το Στρατόπεδο Καλαμάτας