ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ – Κυκλοφοριακό
ΣΥΝΕΧΕΙΑ των σπασμωδικών κινήσεων στο θέμα της κυκλοφοριακής διαμόρφωσης της Καλαμάτας η απόφαση για πεζοδρόμηση του συνόλου της οδού Ιατροπούλου, έργο που βρίσκεται ήδη στη διαδικασία της προκήρυξης διαγωνισμού. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να φωνάζουμε πως δεν γίνεται χωρίς γενικότερη κυκλοφοριακή μελέτη να παίρνονται και να υλοποιούνται τέτοιες αποφάσεις, καθιστώντας δύσκολη τη μελλοντική ένταξη σε ένα γενικότερο project.
πολιτικός μηχανικός
Είναι άλλη μία απόφαση στο πόδι, άλλο ένα έργο χωρίς πλάνο, χωρίς προοπτική συνέχισης, χωρίς δημιουργία γενικότερου δικτύου και γενικά χωρίς… Είναι ένα τμήμα οδού που εντάσσεται ομαλά και εξυπηρετεί ένα γενικότερο δίκτυο οδών εμπορικού τμήματος της πόλης που περιλαμβάνει τις οδούς Νέδοντος, Σιδηροδρομικού σταθμού, Χρύσανθου Παγώνη, Μητροπέτροβα, Κεφάλα όπου δεν ενδείκνυνται μεμονωμένες πεζοδρομήσεις. Αντίθετα απαίτηση τέτοιας μελέτης και υλοποίησης υπάρχει στο χώρο του στενού πυρήνα του ιστορικού κέντρου, τονίζοντας τον παραδοσιακό και τουριστικό του χαρακτήρα, κάτι που ζητούν επίμονα πλέον και οι επαγγελματίες της περιοχής. Σε κρίση ταυτότητας τα τμήματα της πόλης, σε κρίση πανικού η δημοτική αρχή εν όψει εκλογών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των προβλημάτων που δημιουργούνται όταν δεν έχουμε πλάνο γενικής αντιμετώπισης προβλημάτων αλλά λειτουργούμε τοπικά και αποσπασματικά, είναι η προσπάθεια προστασίας ακτών με κατασκευή κυματοθράυστη από ογκόλιθους σε διάφορα σημεία του Μεσσηνιακού Κόλπου αρχής γενομένης από το λιμανάκι του Κορδία το 2001από όπου και η συνημμένη φωτογραφία. Ακολούθησαν τα έργα στην περιοχή της Αβίας (Ακρογιάλι, Αρχοντικό) και μετέπειτα η επέκταση του μώλου στο Πεταλίδι.
Το πρόβλημα στον Κορδία εμφανίστηκε μετά την κατασκευή και την ολοκλήρωση της Μαρίνας. Εγινε το έργο από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας, η ακτή μπαζώθηκε με τη φερτή άμμο και κοντεύει να φθάσει στα βράχια του έργου. Η εικόνα σήμερα δεν έχει καμία σχέση με αυτή της φωτογραφίας με το λιμανάκι να έχει συρρικνωθεί επικίνδυνα. Όμως η θάλασσα συνεχίζει να “τρώει” την παραλία πιο δυτικά αυτή τη φορά, προς τη Διασπορά. Το ίδιο γίνεται και από την ανατολική πλευρά, μετά τα έργα στις παραλίες της Αβίας και της Μικρής Μαντίνειας. Το πρόβλημα μεταφέρεται πιο βόρεια, προς το “Ακτή Ταΰγετος” και το “Messinian Bay”. Και όσο θα συνεχίζεται η παρέμβαση με έργα προστασίας, τόσο πιο γρήγορα θα μεταφέρεται το πρόβλημα προς τη Βέργα και το “Φιλοξένια”. Παρόμοια προβλήματα υπάρχουν και στη δυτική πλευρά του Μεσσηνιακού Κόλπου, στον Αγιο Ανδρέα και στο Πεταλίδι. Με αποσπασματικές παρεμβάσεις, με τοπικές μελέτες ανά περιοχή, δεν θα δίνεται λύση και το πρόβλημα της διάβρωσης θα μετακινείται όλο και πιο δίπλα ενώ και η εικόνα με τα βράχια και τα μπλόκια μέσα στη θάλασσα είναι αποκρουστική.
Επιστρέφοντας στα εντός πόλης, προ περίπου 5 ετών ο Δήμαρχος Καλαμάτας σε συνάντηση με το Δ.Σ. του Συλλόγου Μηχανικών είχε εκφράσει την πρόθεση της μελέτης και εκτέλεσης κάποιων έργων, με σκοπό τη λειτουργική συνένωση των σημείων ενδιαφέροντος. Θα υλοποιούνταν λοιπόν δύο άξονες κάθετοι μεταξύ τους, το παραλιακό μέτωπο Ναυαρίνου-λιμάνι-δυτική παραλία-Κορδίας και ο άξονας λιμάνι-κεντρική πλατεία-ιστορικό κέντρο δια μέσου του πάρκου και της οδού Αριστομένους. Το πρόγραμμα περιλάμβανε αναπλάσεις καθ’ όλο το μήκος των αξόνων αυτών και αν μη τι άλλο, αποτελούσε συγκροτημένη πρόταση και προϊόν ευρύτερης μελέτης. Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, έχουμε υλοποιημένη την ανάπλαση της οδού Φαρών ως παράπλευρου άξονα διασύνδεσης του κέντρου με το λιμάνι, και τα αμφιβόλου αισθητικής κάγκελα γύρω από το πάρκο. Επίσης μόλις τον περασμένο Νοέμβριο κατατέθηκε μελέτη ανάπλασης της οδού Πλαστήρα από την γέφυρα του Νέδοντα ως τον Κορδία με αόριστο χρόνο υλοποίησης. Η άμεση επικοινωνία του εμπορικού κέντρου με το λιμάνι και την παραλιακή ζώνη γίνεται μέσω της οδού Ψαρών η οποία κατά γενική ομολογία παρουσιάζει εικόνα υποβάθμισης. Μάλλον πρέπει να εξεταστεί το σενάριο επανενεργοποίησης της οδού Αριστομένους με διαπλάτυνση 3-4μ σε βάρος του πάρκου και εξασφάλιση συνθηκών ήπιας κυκλοφορίας. Ταυτόχρονα, ολοκλήρωση των κοινόχρηστων χώρων (πεζοδρόμια, οδόστρωμα, φωτισμός κλπ) στο αντίστοιχο τμήμα της οδού Ψαρών, ίσως και περιορισμό του πλάτους με πεζοδρόμηση. Είναι υποδομές που θα προσελκύσουν επενδυτικά το ιδιωτικό ενδιαφέρον, και ταυτόχρονα θα βελτιώσουν τις συνθήκες γύρω από το πάρκο αναβαθμίζοντας την εικόνα του, βελτιώνοντας την επισκεψιμότητά του και προστατεύοντας έμμεσα τη λειτουργία του αποτρέποντας τα περιθωριακά στοιχεία. Προφανώς αυτές οι, σχετικά εύκολες τεχνικά και οικονομικά, κινήσεις αλλάζουν άρδην τον οδικό χάρτη της πόλης, ενώ μπορούν να αποτελέσουν τον κεντρικό άξονα για μια σειρά ολιστικών μελετών γύρω από την κυκλοφορία, τη λειτουργικότητα και τις υποδομές, με άμεσο αντίκτυπο σε τομείς όπως ο τουρισμός και η εμπορική ανάπτυξη.
Το γενικότερο λοιπόν πλάνο που ονομάζεται «αστική ανάπτυξη», ως πρόταση προς την απερχόμενη και την επόμενη δημοτική αρχή, περιλαμβάνει από τη μία τη συνεργασία πληθώρας ειδικοτήτων και επιστημονικών κλάδων στον τομέα του σχεδιασμού, και από την άλλη τη συμμετοχή συλλόγων και πολιτών πάνω στον τομέα προτάσεων και υλοποίησης.