Η Πυραμίδα του Ταϋγέτου είναι το Κέντρο του Κόσμου, αφού ευθυγραμμίζεται με όλα θρησκευτικά κέντρα του αρχαίου κόσμου!

Η Πυραμίδα του Ταϋγέτου είναι το Κέντρο του Κόσμου, αφού ευθυγραμμίζεται με όλα θρησκευτικά κέντρα του αρχαίου κόσμου: Μέκκα-Πυραμίδες Αιγύπτου – Αλεξάνδρεια – Βάτικα Λακωνίας – Άνω Βάτικα (= Βατικανό) – Η Ιερή Πέλλα – Βέλλα, οι Πελασγοί, το Ιερό Βέλος Δόρυ και οι Δωριείς – του Β. Βασιλάκου

Η Πυραμίδα του Ταϋγέτου είναι το Κέντρο του Κόσμου, αφού ευθυγραμμίζεται με όλα θρησκευτικά κέντρα του αρχαίου κόσμου, της προϊστορικής εποχής μέχρι και τις μέρες μας. Ξεκινά από την Μέκκα, το άνδρο των μουσουλμάνων, συνεχίζει βορειοδυτικά προς τις Πυραμίδες της Αιγύπτου, οι οποίες ήταν η βάση της αιγυπτιακής θρησκείας και της μετέπειτα ιουδαιοχριστιανικής. Η νοητή ευθεία συνεχίζει πάνω από τον Φάρο της Αλεξάνδρειας (ένα από τα 7 θαύματα της Αρχαιότητας), προχωρά προς τα Βάτικα της Νότιας Λακωνίας δίπλα στη βυθισμένη πόλη στο Παυλοπέτρι, όπου βρέθηκαν θεμέλια προϊστορικής πυραμίδος και μια αινιγματική κεφαλή αιγυπτιακής σφίγγας σμιλεμένη πάνω σε βράχο. Περνά πάνω από την Πυραμίδα του Ταϋγέτου και καταλήγει λίγο έξω από την Ρώμη, στα Άνω Βάτικα δηλαδή το Βατικανό, η Έδρα του Πάπα και της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, το οποίο Βατικανό έχει κτιστεί πάνω σε ένα λόφο με σχήμα πυραμίδας.

Το Ιερό Βέλος Του Θεού

Του πολιτικού μηχανικού και ιστορικού ερευνητή

Βασίλη Βασιλάκου (*)

Την 10^η Ιερή αναρρίχηση πραγματοποίησε η Ιστορική ομάδα του Βασιλείου Βασιλάκου στον Ταΰγετο χθες το απόγευμα. Το Ιερό Βέλος του Ήλιου, το αρχαιότερο προϊστορικό ιερό έμβλημα των λαών γεωλογικής ηλικίας 12 – 16.000.000 ετών, δημιουργημένο κατά τον Κρητιδικό Ολόκαινο, υπό περίοδο είναι αυτό το οποίο με τις ηλιακές ιδιότητες έδωσε τα ονόματα σε κράτη της Μεσογείου και διαμερίσματα της Ελλάδος, γνωστό στους προϊστορικούς λαούς της Μεσογείου.

Το Βέλος στις 7 Οκτωβρίου και ώρα 17:05, παίρνει το γεωμετρικό σχήμα της σκιάς της Πυραμίδας του Ταϋγέτου και γίνεται το προϊστορικό έμβλημα υψηλής Ιεραρχίας των λαών, κρατών, διαμερισμάτων της Ελληνικής Γης και της Μεσογείου.

Οι ηλιακές ακτίνες του Ήλιου δέχονται μια κλήση πτώσεως 10,99° ύψος και 254,219° περιστροφής (τόμος Δ΄ σελ. 75 ~ Ημερολόγιο Δυτικού Κράτους). Αυτή τη στιγμή ο Ήλιος στο ουράνιο στερέωμα κτυπά με τις ηλιακές ακτίνες την Πυραμίδα, η οποία έχει ύψος 83 μέτρα και βάση 394 μέτρα σε υψόμετρο 2.407 μέτρα. Το ύψος δέχεται διαστολή σκιάς 5 φορές, έτσι γίνεται 5 x 83 = 415 μέτρα. Έτσι η σκιά της Πυραμίδος γίνεται βάση 394 μέτρα και ύψος 415 μέτρα, που πλησιάζει το μέγιστον βάση προς ύψος, το οποίο εις την αρχαιότητα της Δημιουργίας της Ιστορίας, ύψους και πλευρών λόγω σημερινών διαβρώσεων ήταν η Τέλεια Πνευματική Πυραμίδα Σκιάς.

Το φαινόμενο αυτό προσδίδει στο σημείο που πέφτει το οποίο είναι 36°, 58,92΄ βόρεια και 22°, 28΄ υψηλή Ιεραρχία εδάφους (τόμος 18ος σελ. 607 ~ Πυραμίδα Χέοπος). Στο σημείο αυτό δημιουργείται προϊστορικό άβατο μαντείο χρησμών ανά την Ελλάδα, Μικρά Ασία, Αίγυπτο και Αραβία. Έτσι για να γίνει μαντείο ή ιερό ανά τον κόσμο η τοποθεσία και το όνομά του να καθοριστεί βάση των ιδιοτήτων που έχει ο Ήλιος στο σημείο αυτό εν συνδυασμό με το Ταγευτικό (Διοικητικό) / Ταϋγετικό μαντείο του Ταϋγέτου.

Η ευθυγράμμιση Μέκκας-Πυραμίδων Αιγύπτου-Αλεξάνδρειας-Ταΰγετου-Βάτικων-Βατικανού.

Η απόσταση θα πρέπει να μετρηθεί με στρόφαλο ή ομφαλό επάνω σε επίπεδη πλακέτα, ο στρόφαλος μπορεί να προσδιορίσει σημεία τα οποία είναι σε οκτώ διευθύνσεις του ορίζοντα: Β-Ν, Α-Δ, ΒΑ-ΒΔ, ΝΑ-ΝΔ. Έτσι η Πυραμίδα του Χέοπος απέχει 1.105.645 μέτρα και είναι Ν-Α (από την Πυραμίδα του Ταϋγέτου). Οι Δελφοί είναι Βόρεια και η Τροία Β-Α. Για να προσδιορίσει κάποιος το σημείο αυτό θα πρέπει πάνω σε έναν Χάρτη να βάλει μια ακίδα στο σημείο της Πυραμίδας του Χέοπος, μία ακίδα στην Αλεξάνδρεια όπου ήταν ο «Φάρος» της Αλεξάνδρειας (δύο από τα Επτά Θαύματα του αρχαίου κόσμου), με αυτά τα δύο καθοριζόμενα σημεία επί χάρτου τραβάει μια ευθεία γραμμή. Μια ακίδα στο Μαντείο των Δελφών, μια ακίδα στο Δίον της Μακεδονίας, μ’ αυτά τα δύο σημεία τραβάει μία ευθεία γραμμή. Η διχοτόμηση των δύο ευθειών είναι το ζητούμενο σημείο της γενετικής προϊστορίας. Από το σημείο της Τροίας τραβάει μία γραμμή ΝΔ (45°) το σημείο τριχοτομήσεως των τριών ευθειών είναι το ζητούμενο σημείο.

Η ανάγλυφη Σφίγγα στα Βάτικα Λακωνίας. Φωτ.: Ν. Μπακής.

Η Πυραμίδα Του Ταϋγέτου,

το Κέντρο Της Γης

Η Λακωνία διέπεται από δύο κέντρα, το ένα είναι το Κέντρο του Κόσμου και το άλλο το Οπτικό Κέντρο του Κόσμου. Ουδέποτε οι προϊστορικοί σκάλισαν ένα βουνό για να φτιάξουν μία Πυραμίδα. Αλίμονο αν πίστευαν κάποιοι ότι η Πυραμίδα, η οποία ήταν φυσική και άβατη στην αρχαιότητα, θα έβρισκαν μια τεχνητή στο ύψος του βουνού. Αυτό για τους προϊστορικούς θα ήταν ύβρις, μια ακολασία, δηλαδή να αλλοιώσουν την φύση.

Έρευνες που έγιναν στην Αίγυπτο και στην γεωδαισία των Πυραμίδων της Αιγύπτου απεδείχθη ακράδαντα ότι η περιοχή της Λακωνίας είναι η Γένεσης της προϊστορίας του ανθρώπου στην Μεσόγειο. Από εδώ δηλαδή ξεκίνησε ο προϊστορικός άνθρωπος με πολιτιστικές ιδιότητες και επεκτάθηκε πάνω στη Γη, ο οποίος ποτέ δεν πείραξε αυτό το βουνό και ποτέ δεν έθιξε ούτε μία πέτρα. Η Κορυφή για τους προϊστορικούς ήταν το σημείο το οποίο είχε δημιουργηθεί από τη δύναμη της φύσης, για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Ήλιου, των αστέρων, των πλανητών και των νεφελωμάτων.

 

Ένας πτερωτός πάνθηρ, μολύβδινο ειδώλιο, από τον Ταΰγετο. Φωτ.: Ν. Μπακής.

Έτσι χιλιάδες χωριά έχουν πάρει το όνομά τους από αστρονομικούς κώδικες, οι οποίοι περιστρέφονται γύρω από την Ιερή αυτή Κορυφή. Μερικοί αστρονομικοί κώδικες, όπως του Ήλιου, των αστέρων ή των Γαλαξιών είναι μορφολογικές και γεωλογικές προσόψεις, π.χ. η ιερή Κώμη Καρά – Σπαθί. Η Ιστορία αυτή έχει δημιουργηθεί όταν ο άξονας της Γης είχε μία περιστροφή 22°54΄, το οποίο υπολογίζεται ότι είναι περίπου το 15.000 π.Χ. Αυτό απέδειξαν οι αστρονομικές έρευνες, οι οποίες έγιναν κάτω από την Ιερή αυτή Κορυφή. Από υπολογισμούς βέβαια οι οποίοι αποδεικνύουν ότι ο άξονας της Γης χάνει 1΄ της μοίρας κάθε 500 χρόνια.

Έτσι καταλήγουμε ότι η Γη εν τω γεννάσθαι δεν είχε καμμία κλίση, άρα λοιπόν το κλίμα ήταν το ίδιο όλο τον χρόνο σε κάθε συγκεκριμένο μέρος της Γης. Με την ίδια έρευνα απεδείχθη ότι η Πυραμίδα του Χέοπος έχει κατασκευασθεί όταν ο άξονας της Γης ήταν 23°6΄. Με την ίδια λογική αποδεικνύεται ότι η Πυραμίδα του Χεβρίνου έχει κατασκευασθεί όταν ο άξονας της Γης ήταν 23°19΄. Όλα αυτά διέπονται από έναν αστρονομικό κώδικα, ο οποίος είναι εις την Πυραμίδα του Ταϋγέτου και όταν μελετηθεί μπορείς να βρεις την επέκταση του πολιτισμού πάνω στην Γη.

Το σημείο αυτό προσδιορίστηκε διότι ήταν ένα φυσικό αριστούργημα της φύσης, το οποίο προσέλκυσε τους προϊστορικούς για το σχήμα του και για τις φάσεις που δημιουργούν τα ουράνια σώματα γύρω από αυτό. Έτσι βάση αυτής της Κορυφής πήραν τα ονόματά τους χιλιάδες χωριά στην Λακωνία, στην Μεσσηνία, στην Αρκαδία, στην Ηλεία, στην Αργολίδα, στην Κορινθία, στην Αττική, στην Ευρυτανία, κ.α. Ομοίως και ευρύτερες περιοχές της Χώρας μας, όπως η Στερεά Ελλάδα, η Θεσσαλία, η Ήπειρος, η Μακεδονία, η Κρήτη, τα νησιά του Αιγαίου Πελάγους και του Ιονίου. Καθώς επίσης και το όνομά της Ευρώπης, αλλά και τα κράτη της Αφρικής, όπως η Αίγυπτος, η Λιβύη, το Σουδάν κ.ο.κ, έχουν πάρει το όνομά τους από αυτό το Κέντρο του Κόσμου.

Μια αρχαία Σφίγγα, επίσης πτερωτό ον, μολύβδινο ειδώλιο, που βρέθηκε στον Ταΰγετο. Φωτ.: Ν. Μπακής.

Έτσι αν θέλουμε να μελετήσουμε γιατί έχει πάρει το όνομά του κάποιο χωριουδάκι πρέπει να βρούμε την ετυμολογία, την γλωσσολογία και να βρούμε μετά τον αστρονομικό κώδικα, τον οποίο δημιουργεί η Κορυφή με το συγκεκριμένο άστρο, γαλαξία ή νεφέλωμα. Από εκεί βλέπουμε το χωριόΆστρος Κυνουρίας (ο αστερισμός «Σείριος» του αστρικού συμπλέγματοςΚύων του Ωρίωνος), προέρχεται από φάσεις τις οποίες δημιουργούσε από το 4600 π.Χ. το άστρο Μέγας Κύων στον Ωρίωνα γύρω από την ιερή Κορυφή.

Όλα αυτά τα οποία ήταν μυστικά της προϊστορικής φιλοσοφίας, τα κατείχαν οι ιερείς ή μύστες (αστρονόμοι), οι οποίοι λεγόντουσαν έτσι διότι ήταν μυημένοι δηλαδή τα κρατούσαν μυστικά. Άρα αποδεικνύεται περίτρανα γιατί κανένας Λακεδαιμόνιος δεν είχε γράψει ιστορία για την κολοσσιαία φιλοσοφική αρχή, που την κατείχαν οι προϊστορικοί στο κέντρο του κόσμου.

Οι πρώτοι που βρήκαν αυτή την φιλοσοφία, οδηγημένοι από την «Ιερή Πέλλα» ή «Βέλλα» ήταν οι «Πελασγοί» από το Πέλλα + Άγω (αυτός που ακολουθεί το ιερό βουνό). Εν συνεχεία αυτοί που τεκμηρίωσαν τις φάσεις που δημιουργεί ένα «Δόρυ» (το Ιερό Βέλος), ονομάστηκαν «Δωριείς», είναι η συνέχεια των Πελασγών και ουδεμία σχέση έχουν με τους δήθεν Ινδοευρωπαίους. Με τις συγκεκριμένες συντεταγμένες, κατάφεραν να επεκτείνουν και να χαράξουν την Γη βάσει του «Ταγού» όπου τη Γη τείνει, επίσης βάσει του Άρχοντα που χαράσσει την γη, με την σκιά του, του Ταϋγέτου. Όλοι βλέπουν το ιερό αυτό σχήμα, αλλά δεν κατανοούν την περιτύλιξη, την οποία κάνει μέσα στο αχανές σπείρωμα της παγκοσμιότητας την ημέρα, αλλά και την νύχτα.

(*) Ο Β. Βασιλάκος έχει κάνει μακροχρόνιες έρευνες πάνω στις πυραμίδες σε όλο τον κόσμο. Ήταν ο πρώτος που έγραψε για την μυστηριώδη πυραμίδα του Ταϋγέτου, όπου έσπασε πολλούς αστρικούς κώδικες εφαρμόζοντας, αποτελεσματικά, την πρωτοποριακή του μέθοδο, προκαλώντας τριγμούς στην επιστημονική κοινότητα και στους αστρονόμους. Το κείμενο με τίτλο «Το Ιερό Βέλος του Θεού», είχε δημοσιευθεί στο περιοδικό «STRANGE».