Πανηγυρίζει ο «Ταξιαρχάκης» στη πλατεία Μαυρομιχάλη Καλαμάτας. Ένας ναός με ιστορία.

Πανηγυρίζει, κατά το διήμερο 7 & 8 Νοεμβρίου το παρεκκλήσιον των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, γνωστόν με το προσωνύμιο «Ταξιαρχάκης», το οποίο βρίσκεται στη σημερινή πλατεία Μαυρομιχάλη της Καλαμάτας.

Το συγκεκριμένο παρεκκλήσιο κτίστηκε κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, με βάση ιστορικές μαρτυρίες και την τοιχοποιία, όπως αποκαλύφθηκε μετά την καθαίρεση των επιχρισμάτων.

Είναι κτίσμα της οικογενείας Μπενάκη και βρισκόταν σε επαφή με τον πύργο της οικογενείας, ο οποίος καταστράφηκε μετά τα Ορλωφικά. Από γραπτές πηγές γνωρίζουμε ότι ανακαινίσθηκε πρωτίστως από την Παντζεχρούλα Μπενάκη το 1836.

Πραγματοποίηση οικοδομικής παρέμβασης μαρτυρείται από επιγραφή που υπήρχε στην εικόνα της Θεοτόκου σύμφωνα με τον Δ.  Δουκάκη: «Δέησις της δούλης του Θεού Παντζεχρούλας Μπενάκη και των τέκνων αυτής Παναγιώτου και Λυμπερίου συν ταις συζύγοις αυτών και των τέκνων αυτών, ανεκαινίσθη ο ναός ούτος  δια δαπάνης αυτών 1836 Μαΐου 28 ». Η δε εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ έφερε την επιγραφή: «Δέησις των δούλων του Θεού Αντωνίου Μαυρομιχάλη και της συζύγου Μαρίας Μπενάκη, εζωγραφήθη δια δαπάνης των. 1836».

Εφημέριος του Ναού χρημάτισε ο Γρηγόριος Κουλουμβάκης, ιεροδιάκονος του Μητροπολίτη Μονεμβασίας Χρυσάνθου Παγώνη. Ο Κουλουμβάκης φυλακίστηκε στην Τρίπολη το 1821 μαζί με άλλους αρχιερείς και προεστούς. Μετά την απελευθέρωση της Τριπολιτσάς από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη χειροτονήθηκε ιερέας και λειτουργούσε επί πολλά χρόνια στους Μικρούς Ταξιάρχες.

Στον Ναό μεταξύ των εφημερίων που εχρημάτισαν διετέλεσε και ο μακαριστός π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος, ιδρυτής του Ησυχαστηρίου Προφήτου  Ιωήλ Γιαννιτσανίκων.

Νεοκλασικά μορφολογικά στοιχεία στις όψεις του υποδεικνύουν μία δεύτερη οικοδομική φάση του μνημείου τον 19^ο αιώνα.

Πρόκειται για μονόχωρο ναό με δίρριχτη στέγη, νεοκλασικά στοιχεία στα ανοίγματα και το διάκοσμο, έκκεντρα τοποθετημένη τρίπλευρη αψίδα και μονόλοβο κωδωνοστάσιο στη Β.Α. γωνία.

Το 1918 οι αδελφοί Παναγιώτης και Διονύσιος Μπενάκης αφιέρωσαν τους Μικρούς Ταξιάρχες στη Μονή Βελανιδιάς, όπως αναφέρεται στον κώδικα της Μονής και λειτουργούσε ως μετόχιό της.

Η εικόνα των Ταξιαρχών επαργυρώθηκε με την φροντίδα του τότε Ηγουμένου Ιεζεκιήλ Βελανιδιώτη και του Ιερομονάχου Νείλου το 1919, ενώ το έτος 2014 συντηρήθηκε τόσο η εικόνα όσο και η εξωτερική αργυρή επένδυση, με την φροντίδα του Αρχιμανδρίτου Φιλίππου Χαμαργιά.

Το μνημείο υπέστη σημαντικές φθορές από τον σεισμό του 1986 και αναστηλώθηκε από την Αρχαιολογική Υπηρεσία.

Το 2011 ευρέθησαν συμβόλαια στο Υποθηκοφυλακείο Αθηνών, όπου ο Λυμπέριος Γ. Μπενάκης το δώρισε στον Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Φλαρίου, επί εφημερίας π. Παναγιώτου Τσίχλη, δυνάμει του υπ’ αριθμ. 25.269/τόμος 158/27-10-1938 Συμβολαίου του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών. Έκτοτε κατόπιν της υπ’ αριθμ. 305/3-11-2011 αποφάσεως του Μητροπολιτικού Συμβουλίου, της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας, παραχωρήθηκε και λειτουργεί ως  παρεκκλήσιο του Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Φλαρίου  Καλαμάτας. Με ενέργειες του Προϊσταμένου του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Καλαμάτας, Αρχιμ. Φιλίππου Χαμαργιά, ανακαινίσθηκε εκ βάθρων, τοποθετήθηκε καλλιτεχνικότατο μαρμάρινο δάπεδο, νέα ξυλόγλυπτα εκκλησιαστικά έπιπλα και καθίσματα ενώ καλλωπίσθηκε τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά και πλέον το παρεκκλήσιο λειτουργεί ανελλιπώς κάθε Σάββατο πρωί και τελείται και ο εσπερινός της Παρασκευής, καθ’ όλο το έτος.