Χημικός ευνουχισμός: Τι είναι, πού και πώς εφαρμόζεται- Στο προσκήνιο μετά τις δηλώσεις Βορίδη

Ο χημικός ευνουχισμός βρίσκεται σχεδόν πάντα στο προσκήνιο και στη δημόσια συζήτηση μετά τη διάπραξη καθ’ έξιν και κατ’ επανάληψη σeξουαλικών εγκλημάτων, όπως ο βιασμός. Σε ορισμένες χώρες εφαρμόστηκε επί μακρόν ή και εφαρμόζεται ακόμη ως μέθοδος επανένταξης στην κοινωνία όσων έχουν διαπράξει κατά συρροή σeξουαλικά εγκλήματα. Η αποτελεσματικότητα και η ηθική αυτής της μεθόδου, ωστόσο, συζητούνται έντονα σήμερα.

Η υπόθεση του Κολωνού αποκάλυψε έναν ζοφερό κόσμο παιδόφιλων, βιαστών, μαστροπών εις βάρος μιας 12χρονης, και ένα από τα πιο σκληρά και σοκαριστικά σύγχρονα σeξουαλικά εγκλήματα στη χώρα μας. Ο υπουργός Εσωτερικών, κ. Μάκης Βορίδης σε ραδιοφωνική του συνέντευξη σήμερα μίλησε για την υπόθεση, ανοίγοντας και το θέμα του χημικού ευνουχισμού των παιδόφιλων και βιαστών παιδιών «ως μηχανισμού ποινικής συνδιαλλαγής της πολιτείας με αυτούς». Η χορήγηση φαρμάκων (φαρμακευτικός ευνουχισμός) έχει στόχο τη μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας του δράστη σeξουαλικών εγκλημάτων.

Ωστόσο, για μια άλλη κατηγορία επιστημόνων ο χημικός ευνουχισμός αποτελεί το πιο σημαντικό θεραπευτικό εργαλείο για τον υπ’ αριθμόν ένα καρκίνο των ανδρών, εκείνο του προστάτη.

Όπως εξηγεί, μιλώντας στο protothema.gr, o Διευθυντής της Ουρολογικής Κλινικής του «Ιπποκράτειου» Νοσοκομείου Αθηνών, κ. Θεόδωρος Καλογερόπουλος, «ο ευνουχισμός είναι το κύριο εργαλείο μας για να αντιμετωπίσουμε τον καρκίνο του προστάτη σχεδόν σε κάθε στάδιο της νόσου. Έπεται ή προηγείται της ακτινοθεραπείας και είναι μονόδρομος για τον μεταστατικό καρκίνο του προστάτη. Ο ευνουχισμός είτε είναι χειρουργικός είτε φαρμακευτικός (ο χημικός δεν είναι δόκιμος ιατρικός όρος) στοχεύει στο να ελέγξει την παραγωγή τεστοστερόνης, της ορμόνης που ”τρέφει” τα καρκινικά κύτταρα».

Τι είναι ο χειρουργικός ευνουχισμός

Ειδικότερα, και όπως μαρτυρά ο όρος, ο χειρουργικός ευνουχισμός είναι μία χειρουργική πράξη. «Δεν πρόκειται για αφαίρεση των όρχεων όπου βρίσκεται το μεγάλο εργαστήριο παραγωγής τεστοστερόνης του ανδρικού οργανισμού, αλλά για την αφαίρεση του ορχικού ιστού, που παράγει την τεστοστερόνη. Εφαρμόζεται και σήμερα αλλά σε ποσοστό 1% των ασθενών με καρκίνο του προστάτη. Έχει το μειονέκτημα ότι το αποτέλεσμά του δεν είναι αναστρέψιμο, δεν επιδέχεται άλλης παρέμβασης ή πράξης. Δεν αποτελεί όμως, κακή ιατρική πρακτική καθώς ακόμα και σήμερα αναφέρεται ως μέθοδος στις κατευθυντήριες οδηγίες όλων των μεγάλων ουρολογικών εταιρειών» λέει ο κ. Καλογερόπουλος.

Ο χειρουργικός ευνουχισμός αποτέλεσε τη μόνη θεραπευτική λύση μέχρι να αναπτυχθούν τα σκευάσματα που επέτυχαν μέσω ενός πολύπλοκου μηχανισμού, την καταστολή της τεστοστερόνης. «Επρόκειτο για τομή στην ιατρική η ανάπτυξη φαρμάκων που είχαν ως αποτέλεσμα τον ευνουχισμό – πρόκειται για ορμονοθεραπεία ή φαρμακευτικό ευνουχισμό που αντιμετώπισε δραστικά τον καρκίνο του προστάτη. Εφαρμόζεται κυρίως με ενέσιμη μορφή κάθε 1, 3 ή 6 μήνες. Ως αποτέλεσμα, η τεστοστερόνη μειώνεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, παρόμοια με αυτά του χειρουργικού ευνουχισμού. Ωστόσο, με τη μέτρηση των επιπέδων τεστοστερόνης στο αίμα ο ειδικός έχει τη συνολική εικόνα για την παραγωγή της στον οργανισμό και μπορεί να παρέμβει με τα ενέσιμα σκευάσματα και να ρυθμίσει την ορμόνη ελέγχοντας έτσι την ανάπτυξη του καρκίνου του προστάτη. Στον μεταστατικό καρκίνο του προστάτη ο φαρμακευτικός ευνουχισμός είναι μονόδρομος και υπολογίζεται ότι πάνω από 5.000 ασθενείς υποβάλλονται σε αυτόν κάθε χρόνο» λέει ο κ. Καλογερόπουλος.

Οι παρενέργειες

Ο ευνουχισμός, χειρουργικός ή φαρμακευτικός, των ανδρών έχει παρενέργειες οι οποίες παραλληλίζονται από τους ειδικούς με εκείνες που εμφανίζονται στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Αυτές περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, μείωση ή πλήρη απουσία σeξουαλικής επιθυμίας, στυτική δυσλειτουργία, συρρίκνωση των όρχεων και του πέους, κόπωση, εξάψεις, γυναικομαστία. Μακροπρόθεσμα, ο ευνουχισμός μπορεί επίσης να οδηγήσει σε: οστεοπόρωση, αναιμία, απώλεια μυικής μάζας, αύξηση βάρους, κατάθλιψη. Τα αποτελέσματα είναι γενικά αναστρέψιμα, καθώς συνδέονται με τη χορήγηση των φαρμάκων. Εάν η λήψη των φαρμάκων, όμως, συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, ορισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να συνεχιστούν.

ΠΗΓΗ