Επιστολή Αφορισμού Ιεραρχών
(Συνέχεια από προηγούμενο δημοσίευμα στις 9-3-2023).
Οι μαρτυρίες του Φωτάκου, που αναφέρθηκαν σε προηγούμενο δημοσίευμα, έχουν ξεχωριστή αξία. Ο ισχυρισμός του Παπαφλέσσα, δείχνει ότι η περιοχή των Πισινών Χωριών, ήταν ήδη έτοιμη για τον ξεσηκωμό και ότι μπορούσε να διαθέσει σημαντικό αριθμό ενόπλων.
Πέραν όμως από τον ισχυρισμό του Παπαφλέσσα, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η από 21 Μαρτίου 1821 επιστολή1 των φυλακισμένων στην Τριπολιτσά Αρχιερέων, προς τους Ιερείς και κατοίκους των έξι Πισινών Χωριών.
Η επιστολή αυτή εστάλη μετά την ανταρσία που σημειώθηκε στα Καλάβρυτα, προκειμένου να αποτρέψει παρόμοια γεγονότα στα Πισινά Χωριά. Για το λόγο αυτό μεταξύ άλλων τους συνιστούσαν υποταγή και υπακοή στους Οθωμανούς αφέντες. Σε αντίθετη περίπτωση όποιος φέρει αντίρρηση, να είναι αφορισμένος, καταραμένος, ασυγχώρητος και άλιωτος μετά θάνατο. Είναι προφανές ότι η επιστολή αυτή γράφτηκε και στάλθηκε, καθ’ υπαγόρευση του Βαλή της Τριπολιτσάς, από τους σιδηροδέσμιους Αρχιερείς.
Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι οι Αρχιερείς αυτοί, ήταν συγχρόνως και φιλικοί. Πράγμα το οποίο γνώριζαν οι περισσότεροι Πισινοχωρίτες Οπλαρχηγοί.
Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την παρουσία του Αρχιμανδρίτη Γρηγόριου Δικαίου, καθησύχασε τελικά, εκείνους που φοβήθηκαν τον απειλούμενο αφορισμό. Σε αυτό συνέβαλε το δίχως άλλο και η παρουσία όλων των Ιερέων των Πισινών Χωριών που εντάχτηκαν στις δυνάμεις των επαναστατών.
Πρέπει πάντως να επισημάνουμε ότι.
Επειδή το έγγραφο αποστέλλεται ιδιαιτέρως στα Πισινά Χωριά και
Επειδή οι ίδιοι οι Οθωμανοί ήταν προφανώς εκείνοι που όρισαν τον τόπο αποστολής του, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι, τα Πισινά Χωριά, ήταν τόπος υπολογίσιμος όχι μόνο για τους επαναστάτες αλλά και για τους κατακτητές.
Τέλος, η δράση των Πισινοχωριτών καθ’ όλη την διάρκεια της Οθωμανικής Κυριαρχίας, η οποία καλύπτει μια περίοδο 360 χρόνων, έχουν ασφαλώς προσδώσει στους Πισινοχωρίτες, τη φήμη σπουδαίων πολεμιστών, τόσο από Ελληνικής, όσο και από Οθωμανικής πλευράς.
Σημειώσεις:
1Δημ. Πετρακάκου. Κοινοβουλευτική Ιστορία της Ελλάδος τ. Α΄, σελ. 237. |
Ευλαβέστατοι ιερείς, οι ψάλλοντες εν ταις εκκλησίαις των έξ Πισινών Χωρίων και λοιποί πάντες ευλογημένοι χριστιανοί, χάρις είη υμίν, και ειρήνη από θεού. Επειδή και δια εκείνα τα βρωμερά και ανύπαρκτα λόγια, όπου οι κακοποιοί διέσπειραν εις όλην την πατρίδα και κατετάραξαν την ησυχίαν της πατρίδος, ημείς οι αρχιερείς και οι άρχοντες της πατρίδος, ετρέξαμεν αυτόκλητοι διά να δείξομεν το πιστόν του ρεαγιαλικίου μας, την ευπείθειαν και το χρεοστούμενον σαδακάτι μας, ως προστάζει η αγία μας εκκλησία και κατά το απαραίτητον χρέος μας, αφού ήλθομεν και επαρρησιάσθημεν ότε καϊμακάμ πεγ-Εφέντη μας ο ενδοξότατος […………………] μεγάλην συμπάθειαν, μας έδειξαν κάθε αγάπην και στιμαλέτι όσον του εαυτού μας, τόσον και όλων των πτωχών ρεαγιάδων. Ο πολυέλεος Θεός να πολυχρονή τον αυτοκρατορικότατον, δικαιότατον και ευσπλαχνικότατον βασιλέα μας, να υποτάξει υπό τους πόδας αυτού πάντα εχθρόν και πολέμιον.
Αυτά λοιπόν πληροφορηθέντες να ασκήσετε κάθε λογής υποψίαν, αποβάλετε κάθε φόβον, και λάβετε προσοχήν διά να ζήσετε με κάθε πίστιν, με κάθε σαδακάτι εις το βασίλειον κράτος του κραταιού δοβλετίου μας, μήτε κουσούρι παραμικρόν να δείξετε αλλ’ ως πιστοί και σαδίκιδες ρεαγιάδες να ζητήσετε με κάθε προσοχήν, χωρίς να ακούσετε λόγια με κάθε ευπείθειαν, με κάθε υποταγήν εις τους πολυχρονίους αυθέντας μας, ότι όποιος ή μικρός ή μεγάλος ή άνδρας ή γυναίκα φανεί κακόφρων, και θελήσει να συγχήση και να ταράξη την κοινήν ησυχίαν της πατρίδος, ή να δεχθή μερικούς κακοτρόπους, όπου εφάνηκαν εις τα Καλάβρυτα, ή δώσει ακρόασιν εις τοιαύτα παλιόλογα, είη αφορισμένος, κατηραμένος, ασυγχώρητος και άλυτος μετά θάνατον, αι πέτραι και ο σίδηρος λυθήτωσαν, αυτός δε ουδαμώς στένων είη και τρέμων επί της γης, ως ο Κάιν και προκοπήν Θεού ού μη ίδοι πώποτε, έχοι τε και τας αράς των οσίων και Θεοφόρων της Εκκλησίας πατέρων, ούτω γενέσθω και μη άλλως.
Έτος αωκα (1821) Μαρτίου κα (21) εν Τριπολιτζά.
(υπογραφές)
+ Ο Κορίνθου Κύριλλος
+ Ο Χριστιανουπόλεως Γερμανός
+ Ο Ωλένης Φιλάρετος
+ Ο Τριπόλεως Δανιήλ
+ Ο Μονεμβασίας Χρύσανθος
+ Ο Ναυπλίου Γρηγόριος (Καλαμαράς)
+ Ο Ανδρούσης Ιωσήφ
|
Πηγή:
Ηλία Λαζάρου Όπισθεν του Μυστρά // Ιστορικά. Έκδοση Δ΄ 2019, τόμος Α΄ σελ. 38, 39.